Sultan Ahmad Shah ialah sultan kedua bagi Pahang semasa di bawah Kesultanan Melaka. Baginda ialah putera sulung kepada Sultan Melaka, Sultan Mansur Shah dan kekanda kepada sultan Pahang sebelumnya, Sultan Muhammad Shah.
Baginda menaiki takhta pada 1475[1] selepas kemangkatan adindanya. Baginda berkahwin dengan anak perempuan Tun Hamzah, Bendahara Seri Amar Diraja yang merupakan Bendahara Pahang pertama.[1]
Baginda dilaporkan sebagai sebagai seorang yang tidak berkebolehan dan kejam.[1][2] Baginda juga tidak berpuas hati terhadap pelantikan adindanya, Raja Hussain yang kemudiannya bergelar Sultan Alauddin Riayat Syah sebagai Sultan Melaka menggantikan ayahandanya pada 1477.[1]
Baginda terlibat dalam rancangan pembunuhan pembesar Terengganu, Tun Telanai.[1]
Rujukan