Pergerakan kedaulatan Quebec (Perancis: Mouvement souverainiste du Québeccode: fr is deprecated ) atau disebut juga sebagai Pergerakan Separatis Quebec (Mouvement Séparatiste Québécois) ialah satu gerakan politik serta ideologi nilai, konsep dan idea-idea yang menyokong kemerdekaan bagi wilayah Quebec tanpa harus menyertai Kanada sebagai bahagian daripada persekutuan. Penyokong gerakan ini mempunyai pertimbangan bahawa Quebec dan wilayah Kanada lain mempunyai banyak perbezaan (terutama bahasa, sebab majoriti rakyat Quebec bertutur dalam bahasa Perancis) dan Quebec akan bertambah makmur apabila berdiri sendiri menjadi sebuah negara yang merdeka.
Sebab-sebab menghendaki kemerdekaan
Alasan ekonomi menjadi punca utama mengapa banyak rakyat Quebec yang merasa kecewa pada persekutuan. Pemerintah Kanada sejak dasawarsa ke 1930an-1980an belum terlalu memberikan perhatian pada wilayah itu yang menyebabkan tingginya jenayah (pembunuhan, pencurian dan lainnya), kurangnya kemudahan-kemudahan serta kemiskinan jika Quebec berbanding dengan wilayah lain. Rakyat Quebec melampiaskan kekecewaan mereka pada Referendum Kedaulatan Quebec 1980. Selepas referendum itu, penjenayahan bertambah parah dengan kemasukan kumpulan penyebar dadah dan kelab motosikal seperti Hells Angels, Outlaw dan lainnya yang menjadi sebab Perang Rempit Quebec yang meluas sampai ke Ontario.
Alasan lain yang diberikan bagi pergerakan kedaulatan, ialah Quebec mempunyai lakaran etnonasionalistik. Penyokong-penyokonh pergerakan ini mensyaki persekutuan Kanada, bahawa budaya majoriti penutur Bahasa Perancis (78% penduduk wilayah tersebut) terugut asimilasi halus oleh keazaman persekutuan yang lebih mengistimewakan bahasa Inggeris, atau daripada penutur Bahasa Inggeris itu sendiri yang mereka khawatir kemudian akan merosakkan bahasa; maka cara yang terbaik bagi memelihara bahasa, identiti dan budaya wilayah itu ialah melakukan penubuhan daripada satu entiti politik yang bebas.[1][2] Faktor berbeza yang lain, seperti perbezaan agama (di mana kebanyakan penduduk Quebec berfahaman Katolik), juga dijadikan alasan untuk membenarkan dasar-dasar yang bercirikan sama ada pemisahan atau sosial etnonasionalis sosial dasar-dasar yang dianjurkan oleh Parti Québécois ("Parti Quebec", PQ).
Alasan yang diberikan berasaskan sejarah adalah bahawa Quebec hendaklah merdeka sebagai suatu kesinambungan kepada Perancis Baru yang ditaklukan kuasa British pada tahun 1763 dan seterusnya dilepaskan kuasa kepada pihak British sebagai pertukaran kepada Guadeloupe. Alasan ini berpendapat bahawa orang-orang Quebec yang terjajah berhak menginginkan hak merdeka. Pandangan itu begitu popular pada tahun 1950-an dan 1960-an [perlu rujukan] ketika negara-negara Eropah melepaskan jajahan mereka atas nama kemerdekaan sepanjang Afrika, Timur Tengah, dan Asia Selatan.
Lapan provinsi lain dalam Kanada (lebih daripada 90%) majoritinya berbahasa Inggeris, sementara New Brunswick secara rasminya mengamalkan dasar dwibahasa dengan satu pertiga warga provinsi tersebut berbahasa Perancis.
Satu lagi alasan yang diberikan ialah berdasarkan kebencian sentimen anti-Quebec.[3] Dalam hal pergerakan kedaulatan ini, isu-isu bahasa yang muncul merupakan produk baki kepada perbezaan budaya, politik dan sosial yang lebih besar. Banyak cendekiawan menunjukkan kepada peristiwa-peristiwa bersejarah tertentu sebagai rangka kepada sokongan yang berterusan bagi kedaulatan provinsi Quebec, manakala ahli politik yang lebih kontemporari akan lebih mungkin menumpukan kepada perkara yang berikutan selepas pelaksanaan perkembangan yang terbaharu seperti Akta Kanada 1982, Persetiaan Tasik Meech atau Persetiaan Chralottetown. Ramai penyokong fahaman ini sering membandingkan keadaan mereka dengan Catalonia dalam hal Sepanyol atau Uyghur dalam hal Republik Rakyat China.[perlu rujukan]
Organisasi-organisasi Infisholis
Parti politik dan kumpulan parlimen
Parti Québécois - penyokong utama infisholisme (gerakan memisahkan satu bahagian daripada negara) dan pimpinan pakatan Quebec merdeka.
Action démocratique du Québec – awalnya media ini mendukung gerakan Quebec melakukan infishol dan menyokong infisholis-infisholis agar dapat berdaulat, tetapi sekarang mereka meninggalkan ideologi lama itu dan lebih bersetuju menjaga bahasa dan budaya Perancis dengan berkongsi bersama Pemerintah Kanada.
Efek Ekonomi
Sepanjang tahun, banyak dari pihak Persekutuan mendakwa bahawa gerakan separatis dan referendum-referendum hanya akan menyakiti ekonomi Quebec. Tetapi dalam satu hasil penelitian, gerakan ini hanya menjejaskan sedikit ekonomi Quebec dan hasilnya pada waktu yang panjang tidak akan seburuk yang pembangkang dakwakan. Gerakan ini juga jarang melakukan keganasan dalam tujuannya sehingga aktiviti ekonomi tidak akan banyak terjejas.[4]
Pergerakan Kedaulatan Quebec dalam Adaptasi Fiksyen
Richard Rohmer menulis karya novel Separation (1976) dan di asas ke dalam bentuk filem bagi saluran CTVTelevision pada 1977. Dalam filem dikisahkan Parti Québécois telah mengasaskan pemerintahan Quebec tanpa pengawasan persekutuan tetapi Perdana Menteri Gaston Bélisle menafikkan janjinya menggalakkan referendum.
Pada pertengahan dasawarsa 1980, filem kedua bertajuk, Quebec-Canada 1995, menunjukan sidang antara Presiden Quebec dan Perdana Menteri Canada bagi membahas soalan krisis yang membabitkan penguasaan Tentera Quebec military ke atas Ontario dan New Brunswick. Tentera bersenjata Kanada kepayahan kerana pasukan mereka harus dikirim ke pelbagai wilayah semisal Falkland Islands (dengan "Nyonya Goosegreen" dilakonkan oleh Margaret Thatcher).
William Weintraub menulis karya novel sindiran pada 1979 yang bertajuk The Underdogs yang menjadu punca dari kontrobersi kerana dalam filem itu digambarkan Quebec dalam masa hadapan dengan penutur bahasa Inggeris terjajah dan diseksa oleh Tentera Quebec Merdeka. Selepas penayangan 1 episod, siri TV tersebut dihentikan.
Clive Cussler's 1984 novel Night Probe! is set against a fictional attempt at secession in the late 1980s. Rights to newly discovered oil resources in Ungava Bay, discovered as Quebec moves to secede, clash with the ramifications of a rediscovered secret treaty negotiated between the U.K. and U.S. governments during World War I.
David Foster Wallace's novel Infinite Jest includes both real and fictional Québécois separatist movements as integral to the plot. In the story, the United States has merged with Canada and Mexico to form the Organization of North American Nations (ONAN). Wheelchair-using Quebec separatists use a video so entertaining it leads to death to accomplish their goals of both Quebec independence and the end of the ONAN.
In the Southern Victory Series of alternate history novels by Harry Turtledove, Quebec becomes a separate nation during the First Great War (an alternative World War I), in which the United States defeats Canada, the United Kingdom and the other Entente Powers (including the Confederate States of America); upon its founding, the Republic is officially recognised only by the Central Powers of the United States, Germany, Austria-Hungary, Bulgaria, the Ottoman Empire, the puppet states of Poland and Ukraine, and the neutral powers of Italy and the Netherlands. Since the United States organized this separation to weaken Anglophone Canada (and the UK by extension) and to aid in the post-war occupation of Canada, the Republic of Quebec operated as a client state of the United States, rather than being truly independent. This is later demonstrated in the series when Québécois soldiers release their US counterparts from occupation duties in Canada during the Second Great War, allowing the United States to focus its military efforts against the Confederacy. The Republic of Quebec in this alternate timeline is in a similar geopolitical situation to the Kingdom of Poland, a German puppet state created as part of Mitteleuropa. Its head of state is styled as Premier, and its national legislature either includes or is called the House of Deputies.
In DC Comics, the villain (and sometimes hero) Plastique is initially a Québécois freedom fighter, who resorts to acts of terrorism.
In Marvel Comics, the superhero Northstar was part of the Front de libération du Québec (FLQ) in his youth.
Margaret Atwood's 1979 novel Life Before Man is set in Toronto in the late 1970s and several characters watch and sometimes comment upon the elections and sovereignist movement in Quebec. The sovereignist movement and its struggles are metaphorically linked to the difficulties the characters in the novel have with separating their own personal relationships.
In the roleplaying game Trinity there are references made to a separatist Quebec nation who in return for independence helped the then formed 'Confederated States of America' take control of Canada.
In the novel Babylon Babies by the French-born Canadian cyberpunk writer Maurice Dantec, loosely adapted as the film Babylon A.D., Quebec is independent and referred to as the "Free Province of Quebec".
In the roleplaying game Shadowrun, Quebec exists as a sovereign nation alongside the United Canadian American States and the Confederated American States.
In the film Die Hard, Hans Gruber, the terrorist leader, demands, as a ruse, the release of imprisoned members of the fictional group Liberté du Québec. (Presumably meant to be a fictional version of the FLQ.)
In Peter Watts' science fiction series, starting with Starfish, Quebec has attained sovereignty and is an energetic/economic superpower within North America.
In the alternate history novel The Two Georges, co-authored by Richard Dreyfuss and Harry Turtledove, the American Revolution never occurs, resulting in the creation of the North American Union, a dominion of the British Empire. En route to the Six Nations, Thomas Bushell and Samuel Stanley of the Royal American Mounted Police discuss the nearby province of Quebec. Stanley muses that, being culturally French, the Québécois people would want to split off from the N.A.U. to become part of the Franco-Spanish Holy Alliance. However, the Francophobia of the Sons of Liberty prevents them from effectively joining forces with Québécois separatists.
In the Simpsons episode "Homer to the Max", Homer Simpson is invited to an exclusive garden party by Trent Steel, a successful businessman whom he meets as a result of changing his name to Max Power. President Bill Clinton, a guest at the garden party, is called away to deal with Quebec 'getting the bomb'.
In The Critic episode "L.A. Jay", in a dream sequence, Jay Sherman, at his Oscar acceptance speech says he supports independence for Quebec, cutting to a room of Québécois saying "Viva Jay Sherman! Viva Quebec!" and unfurling a banner depicting Sherman as a beaver.
In the young adults' alternate history novel The Disunited States of America by Harry Turtledove, the United States collapsed in the 1800s due to the retention of the Articles of Confederation, with states becoming sovereign nations by the 2090s. Quebec is an independent country in the 2090s, although it is not mentioned whether it remained an independent entity or seceded from a Canadian union.
Respons
Peringkat provinsi
Pergerakan pemisah ini menarik dari kedua-dua sebelah pakatan kiri maupun kanan dalam politik Quebec; warga Quebec yang menghendaki kemerdekaan tetap akan menyokong agenda politik PQ atas meskipun menentang visi politik parti tersebut yang berlakar demokrasi sosial.
Pergerakan kedaulatan ini sangat sedikit mendapat sokongan daripada warga Quebec penutur bahasa Inggeris, masyarakat imigran, dan orang asli Bangsa-Bangsa Pertama. Kira-kira 60% penutur bahasa Perancis mengundi pilihab "Ya" pada tahun 1995 dengan sedikit sokongan "Ya" yang lemah daripada masyarakat-masyarakat Haiti, Arab dan Amerika Latin manakala kebanyakan warga bukan penutur bahasa Perancis mengundi pilihan "Tidak" secara besar-besaran.
Pihak penentang pergerakan ini melihat rancangan kedaulatan tersebut sebagai lebih memihak kepada suatu bangsa etnik yang khusus berdasar daripada penolakan warga yang tidak bertutur bahasa Perancis. Posisi ini kadangkalanya dipertikaikan PQ yang mendakwa matlamat parti tersebut menerima semua lapisan masyarakat serta bersifat sivik.
Wilayah-wilayah Kanada
Pada amnya, warga penutur Perancis di luar Quebec menentang kedaulatan atau apa-apa bentuk pengiktirafan negara Quebec, sementara warga bukan penutur Perancis terutamanya minoriti yang berbahasa Inggeris di Montreal juga tetap menentang.
Seorang presiden firma pemasaran membuat kesimpulan selepas suatu pungutan undian yang banyak pada subjek ini bahawa "perangkaan ini mengejutkan saya, ia begitu jelas di seluruh negara... Anda lihat para penutur Perancis di luar Quebec, hasil yang diberikan juga sama sahaja... Secara keseluruhannya, di luar penutur Perancis di Quebec, semua kumpulan lain di seluruh negara menentang pilihan yang mereka anggap sebagai lawakan ini." Soalan tepat yang diberikan dalam pungutan suara bulan November tahun 2006 pungutan suara, "Kini, ada perdebatan politik atas menyedari Quebec sebagai sebuah negara. Adakah anda mahukan orang-orang Quebec membentuk sebuah negara atau sebaliknya?"
Warga-warga Kanada dari setiap kawasan di luar Quebec, warga Quebec yang tidak berbahasa Perancis (62%) dan warga Kanada berbahasa Perancis di luar Quebec (77%) semuanya menolak idea kemerdekaan.[5]
Perancis
Meskipun keterbukaan dan sokongan didapati pada kedua-dua belah spektrum politik Perancis - sebagai kuasa bersejarah utama dalam penubuhan wilayah yang kelak dinamai Quebec - sayap kanan politik dari Perancis secara tradisi lebih memihak kepada kemerdekaan Quebec (sepertimana yang ditunjukkan PresidenCharles de Gaulle yang menyatakan sokongan beliau di Montreal pada tahun 1967) berbanding dengan sayap kiri (seperti Presiden François Mitterrand[perlu rujukan]).
Motto Pejabat Luar Negara Perancis mengenai persoalan kenegaraan Quebec ialah "non ingérence et non-indifférence" ("tiada masuk campur dan tiada pengabaian") yang melambangkan kedudukan rasmi negara tersebut. Dalam makna lainnya, meskipun orang Quebec mengundi ingin menjadi bahagian dari Persekutuan Kanada, Perancis tetap rasmi menyokong keputusan itu dan tetap mengikut kepada motto mereka.[6]
Bekas Presiden Perancis iaitu Nicolas Sarkozy telah menyampaikan bahawa beliau menentang pemisahan Quebec dari Kanada.[7][8] Keadaan itu berubah selepaa penunjukan pengganti beliau, François Hollande.[9]
^Bastien, Frédéric (1998). "À la demande du Québec : la diplomatie québécoise de la France de 1969 à 1980 (Note)". Études internationales (dalam bahasa Perancis). 29 (3): 551–575.
