Pulau Pinang atau Penang adalah Jajahan Mahkota British dari 1946 hingga 1957. Ia berada di bawah kedaulatan British selepas diserahkan oleh Kesultanan Kedah pada tahun 1786, dan telah menjadi sebahagian daripada Negeri-negeri Selat sehingga 1946.[1]
Semasa Perang Dunia II, ia telah dijajah oleh Jepun dari 1942 hingga 1945. Selepas pembubaran Negeri-Negeri Selat pasca perang, Pulau Pinang dan Melaka menjadi tanah jajahan mahkota di Persekutuan Tanah Melayu, manakala Singapura menjadi tanah jajahan mahkota kendiri berasingan daripada Tanah Melayu.[2] Pada 1955, Tunku Abdul Rahman mengadakan pertemuan dengan British untuk membincangkan berakhirnya pemerintahan British di Melaka dengan penggabungan dengan Malayan Union (yang kemudiannya digantikan oleh Persekutuan Tanah Melayu). Pada 31 Ogos 1957, apabila Tanah Melayu mencapai kemerdekaan daripada United Kingdom, Pulau Pinang telah disepadukan sebagai sebahagian daripada persekutuan, yang kemudiannya dikenali sebagai Malaysia apabila ia digabungkan dengan satu lagi wilayah di [Borneo British []].[3]
Rujukan
.svg)
.svg)
