Hie gëtt dacks als den Zwillingsbrudder vum hellege Gildard, dem Äerzbëschof vu Rouen genannt, wat awer eng Legend ass. De Gildard an de Medardus sollen de selwechten Dag gestuerwe sinn, sou datt d'Fester vu béiden Hellegen de selwechten Dag (8. Juni) gefeiert ginn. Dëst ass awer eng Legend déi fir d'éischt am 9. Joerhonnert opkomm ass an zënterhier ëmmer nees zeréck kënnt[1].
532, nom Doud vum Éleuthaire, Bëschof vun Tournai, gouf hie vum Kinnek Clothaire als Bëschof op Tournai geschéckt, andeems déi zwou Diözese matenee vereent goufen (dës Eenegung huet bis 1146 gedauert).
De Médard vun Noyon gëtt gëtt meeschtens als Bëschof mat engem Bëschofsstaf duergestallt. Dacks gëtt en och mat engem hallef-oppene Mond gewisen, sou datt ee seng Zänn gesäit, well hie gouf ugeruff géint Zännwéi. Weiderhi gesäit een heiansdo en Aadler iwwer him fléien, oder mat engem Häerz, fir seng Mëtschgiewegkeet ervirzehiewen.
Veréierung
De Médard vun Noyon säin Dag ass den 8. Juni.
Hien ass de Patréiner vun der däitscher Stad Lüdenscheid an do dernieft vun de Baueren, Wënzer, Béierbrauer a vun de Prabbelismécher. E gëtt ugebiet fir dréchent Wieder an e gudde Karschnatz, fir d'Fräiloosse vu Prisonéier; géint Reen, Zännwéi, Féiwer a mental Krankheeten.
Spréchwierder
Am franséisch- an däitschsproochege Raum gëtt et eng sëllege Spréchelcher, déi soen, datt, wann et op Saint-Médard reent, et weider 40 Deeg Ree géif.
« Pleurs de Saint-Médard, quarante jours bousards. »
« S'il pleut à la Saint-Médard, il pleut quarante jours plus tard, à moins que Saint-Barnabé (11 juin) ne lui coupe l'herbe sous le pied. »
„St. Medard keinen Regen trag, / es regnet sonst wohl 40 Tag.“
