De Johannes XII. (* 937 oder 939, biergerlech Ottaviano vu Spoleto; † 14. Mee964 zu Roum) war Poopst vum 16. Dezember955 bis zu senger Ofsetzung de 4. Dezember963. Deen eenzege mannerjärege Poopst an der Geschicht huet mam Otto dem Groussen deen éischten däitsche Kinnek zum Keeser gekréint. Säi Poopstnumm kënnt aus dem Hebräeschen a bedeit: Gott ass gnädeg.
De Grof Alberico vu Spoleto, e Bouf aus der Famill Marozia, huet säi Jong Ottaviano am Alter vu 16 Joer (anere Quelle no mat 18) zum Poopst wiele gelooss. De Johannes XII. zielt als déi onwierdegst Perséinlechkeet, déi jeemools Poopst war. Den Historiker Bëschof Liutprand vu Cremona schwätzt a senge Schrëften ënner anerem vu Muerd, Verstëmmelung, Inzest, Simonie, Juegd- a Spillleidenschaft, Meeneed a Gotteslästerung.
Am Sträit géint de Berengar II. vun Ivrea rifft hien 961 den däitsche Kinnek Otto I. ëm Hëllef a kréint en ëm 962 zum Keeser. Den Otto I. garantéiert dem Johannes dofir d'Weiderbestoe vum Kierchestaat. De Poopst war zefridde mam Otto I. senger Kierchepolitik an huet em e Matsproocherecht bei de Poopstwale versprach.
Kuerz drop huet sech de Johannes awer vum Keeser lassgesot a gouf sou am Dezember 963 duerch eng vum Otto I. aberuffe Synod wéinst Onwierdegkeet ofgesat. Neie Poopst gouf de Leo VIII., dee sech awer net géint de Johannes duerchsetze konnt. Nom gewaltsamen Doud vum Johannes, anscheinend gouf e vum jalouse Mann vun enger vu senge Freieschen erschloen, hu seng Unhänger de Benedikt V. zum Poopst gewielt.
Literatur
Lexikon des Mittelalters, München 2002: Band V Säit 541
