En Ellipsoid am dräidimensionale Raum kann als gestreckt oder gestaucht Bild vun enger Kugeluewerfläch (Sphär) erkläert ginn. Beim Gebrauch vu kartesesche Koordinaten an Ausriichtung vun de Koordinatenachsen x, y an z no de Symmetrieachse vum Ellipsoid heescht seng Equatioun
mat positive reellen Zuelen, an , de Längte vun den Hallefachsen.
Duerch Haaptachsentransformatioun kann ee op eng Diagonalmatrix mat positiven Eegewäerter transforméieren.
D'Eegevecteure vun där Matrix ginn d'Richtung vun den Haaptachsen un, d'Kehrwäerter vun de Wurzelen aus den Eegewäerter sinn d'Längte vun den Hallefachsen déi derzou gehéieren.
Déi follgend Erklärunge begrenze sech nees op Ellipsoiden am dräidimensionale Raum.
Wann allen dräi Hallefachse verschidde sinn, da schwätzt ee vun triaxialen (oder dräiachsegen) Ellipsoiden. Bei der Rotatioun vun enger Ellips ëm eng vun hiren Achsen entstinn Rotatiounskierper, an dësem Fall Rotatiounsellipsoide.
Beispiller fir Rotatiounsellipsoide sinn rotéierend Himmelskierper, wéi eis Äerd (vergl. Äerdellipsoid) resp. Planéiten, Sonnen oder Galaxien. Elliptesch Galaxien kënnen och triaxial sinn.
D'Äerd als Ellipsoid
Eis Äerd ass nëmmen ongeféier eng Kugel. A Wierklechkeet ass si duerch d'Dréiung ëm sech selwer un de Polen ofgeflaacht an och soss ganz onreegelméisseg geformt. Fir dës Onreegelméissegkeet méi genee ze beschreiwen, gëtt amplaz vun der Kugel dacks e Rotatiounsellipsoid gebraucht. Dësen déngt an der Kartographie an an der Geodesie als Bezuchssystem fir d'Konstruktioun vu Vermoossungsnetzer an der direkten Angab geographescher Koordinaten. Duerch den Ellipsoid gëtt d'Äerdfigur als "Fläch konstanter Héicht" ofgestëmmt (kuckt Geoid an Mierespigel).
Sief a sief déi numeresch Exzentrizitéit vun der Ellips, déi sech als Schnëtt mat der -Fläch ergëtt. Dann ass fir
en ofgeplattenen Ellipsoid mat (Rotatiounsachs = z-Achs)
a fir e verlängerten Ellipsoid mat (Rotatiounsachs = x-Achs)
D'Uewerfläch vum triaxialen Ellipsoid
D'Uewerfläch vum triaxialen Ellipsoid léisst sech net mat Hëllef vu Funktiounen ausdrécken, déi een als elementar ugesäit, wéi z. B. artanh oder arcsin. D'Flächeberechnung ass dem Adrien-Marie Legendre mat Hëllef vun der elliptescher Integrale gelongen. Sief . Schreift een
an
sou heescht d'Integrale
an
D'Uewerfläch huet mat E an F no Legendre[1] de Wäert
Ginn d'Ausdréck fir k an souwéi d'Substitutiounen
an
an d'Equatioun fir A agesat, sou ergëtt sech d'Schreifweis
Vum Knud Thomsen staamt déi (integralfräi) „Näherungsformel“
Déi maximal Ofwäichung vum exakten Resultat ass manner wéi 1,2 %.
Am Grenzfall vun engem vollstänneg plattgedréckten Ellipsoid striewen all dräi notéiert Formele fir A géint den duebelte Wäert vun enger Ellipsefläch mat den Hallefachsen an .
Formele fir Rotatiounsellipsoiden
Mat den Definitioune vun der elliptescher Integraler E an F loosse sech déi béid rotatiounssymmetresch Spezialfäll liicht aus der allgemenger triaxialer Formel ofleeden, well E an F ginn elementar Funktiounen.