Vun 1896 bis 1914 huet hien zu Paräis am Salon des artistes français ausgestallt. 1900 krut hien um Salon de Paris d'Goldmedail fir säi Relief Le labour.
1913 huet hien d'Skulptur Le génie luttant geschaf, déi hien direkt aus dem Stee gehaen huet, ouni se wéi gewinnt als éischt ze modelléieren. Hie gouf duerno e Verfechter vun dëser Technik.
Nom Éischte Weltkrich hat den Abbal 1919 als Sculpteur en Duerchbroch mat senge Wierker um Salon de jeunes.
Den André Abbal ass 1921 bestuet ginn, ass op Carbonne geplënnert an huet d'Paräisser Zeen evitéiert. 1933 huet hien e puer vu senge Wierker am Salon des tuileries ausgestallt an op der internationaler Ausstellung zu Paräis 1937 krut hien de grousse Präis fir säi Relief Moissonneuse.
Als Zeechner huet den Abbal haaptsächlech Fraebiller an Nue geschaf.
Literatur
H. Schumann: Abbal, André. In: Allgemeines Künstlerlexikon. Die Bildenden Künstler aller Zeiten und Völker (AKL). Band 1, Seemann, Leipzig 1983, ISBN 3-598-22741-8, S. 46 f.
.jpeg)
