Princetoniensis praegraduatos graduatosque artibus humanioribus, scientiis et socialibus et naturalibus, atque arte ingeniaria instruit. Gradus per Scholam Woodrow Wilson Rerum et Publicarum et Internationalium, Scholam Ingeniariae et Scientiae Applicatae, Scholam Architecturae et per Centrum? Bendheim Financialem? dat. Universitas nexus cum Instituto Studei Provecti, Seminario Theologicali Princetoniense, et Collegio Chorali Vestmonasteriensi (ad tempus apud Universitatem Rideranam) habet. Universitas Princetoniensis maximam dotationem per scholasticum in Civitatibus Foederatis habet.
Multi notabiles graduantur ab universitate. Consociatur cum triginta septem laureatis Nobelianis, septendecim acceptoribus Medaliae? Nationalis Scientiae, et numero maximo victorium Praemiumque Abel medalistarumque Fields ullius universitatis (duo octemque, proprie) mundi, novem Arbitriorum Turing laureatis, tribus receptoribus Medaliae Nationalis Humanitatum et 204 scholasticis Rhodesianis. Inter alumnos, duo praesides Civitatum Foederatarum, duodecim Iudices Iudicii Maximi (tres quorum nunc iudicio servant), multi homines millium millium dollarium vivi et duces externi enumerantur Multi cives praestantes et Congressus et Consilii Ministri Civitatum Unitarum, etiam octem ex Civitatum Foederatarum Secretariis Civitatis, tres ex Secretariis Defensionis, et duo ex quattor praeteris Conventui Praeessentibus Aerarii Foederalis.
Historia
Haec universitas anno 1746 condita est, nomine Collegium Neo-Caesariense, in urbe Elizabeth. Anno 1756 ad Princetoniam remota est, ubi hodie floret. Nomen hodiernum anno 1896 adsumpsit.
↑College of New Jersey, Catalogus Collegii Neo-Caesariensis (Trenton: E. typis Georgii Sherman, 1808).
↑Catalogus eorum qui munera et officia gesserunt in Collegio Neo-Caesariensi Princetoniae in Republica Neo-Caesariensi (titulus libri 1863 et 1872, cf. fontem).
Bibliographia
Thomas Jefferson Wertenbaker, Princeton, 1746-1896. Princetoniae: Princeton University Press, 1946 (Paginae selectae apud Google Books)