Transcendentalismus fuit motus religiosus et philosophicus qui per decennia 183 exeunte et 184 in orientali Civitatum Foederatarum regione evolutus est^[1] ad recusandum generalem culturae societatisque statum, et praecipue statum intellectualismi in Universitate Harvardiana et doctrinam ecclesiae Unitarianistae in Schola Divinitatis Harvardiana doctam. Inter fides transcendentalistarum maximi momenti fuit innatus hominum naturaeque bonum.

Transcendentalistae crediderunt societatem et eius institutiones, praecipue religionem ordinatam factionesque politicas, puritatem cuiusque hominis ad ultimum corrumpere, homines esse optimos cum confidentes liberique profecto essent, ac solum ex talibus singulis realibus verum commune formari posse.

Transcendentalismus inter Congregationalistas in Nova Anglia ortus est,^[2] Christianos qui a Calvinismo orthodoxo duabus dissederunt rationibus^[3]: praedestinationem et unitatem (contra trinitatem) Dei reiecerunt.^[4] Ei, scepticismum Davidis Hume accipientes, empirica religionis documenta non fieri esse crediderunt.^[5] Transcendentalismus ergo se adversus rationalem Ioannis Locke saeculi duodevicensimi philosophiam sensualismi et praedestinationismi Calvinismi Novae Angliae gessit. Fontes varios habuit, sicut Vedi, Upanishad, Bhagavadgita, aliique textus Hinduici,^[6] variae religiones aliae, atque idealismus Germanicus sicut idealismus transcendentiae Kantianus.^[7]

Editio Radulphi Waldo Emerson commentarii Nature ('Natura', 1836) usitate habetur punctum temporis cum transcendentalismus maior culturae motus factus esset. Emerson praeterea in "The American Scholar" ('Vir litteratus Americanus'), oratione anno 1837 habita, scripsit: "Pedibus nostris ambulabimus; manibus nostris laborabimus; quod in mente habemus effabimur. . . . Civitas hominum in primo exsistet, quia quisque credit se a Divino Spiritu inflatum qui etiam homines inflat omnes."^[8] Emerson ad ultimum res novas deposcit in perceptionibus humanis ex nova philosophia idealistica emergere:

Sic mundum novis oculis aspicere incipiamus, qui perpetuam respondebit interrogationem mentis—Quid est veritas? et de animi motibus—Quid est bonum? se passivum Voluntati educatae obsequiendo. . . . Aedifica, ergo, tuum mundum proprium. Simul ac vita notioni purae in animo obtemperat, illa suas partes amplas aperiet. Congruentes mundi res novae spiritum influentem comitabuntur.^[9]

Eodem anno, cum Georgius Putnam (1807–1878, pastor Unitarianus Roxberiae institutus^[10]), Radulphus Waldo Emerson, Fridericus Henricus Hedge, aliique imminentes rerum mentis periti Novae Angliae Transcendental Club ('Circulus Transcendentalis') Cantabrigiae Massachusettae die 8 Septembris 1836 conderent, transcendentalismus motus cohaerens factus est. Ex anno 1840, socii gregis commentarios in The Dial eorum periodico et alibi saepe protulerunt. Etiam Henricus David Thoreau, Margarita Fuller, Amos Bronson Alcott et Gualterius Whitman sunt transcendentialistae.

• Aetas transcendentalis
• Humanismus transcendentalis
• Philosophia Americana
• Romanticismus obscurus
• Spiritualitas
• Transcendentia

• Dillard, Daniel. 2012. The American Transcendentalists: A Religious Historiography. 49th Parallel 28.
• Gura, Philip F. 2008. American Transcendentalism: A History. Novi Eboraci: Hill and Wang. ISBN 0-8090-1644-3.
• Harris, Mark W. 2009. The A to Z of Unitarian Universalism. Scarecrow Press.
• King, Richard. 2002. Orientalism and Religion: Post-Colonial Theory, India and "The Mystic East." Routledge.
• Kipf, David. 1979. The Brahmo Samaj and the Shaping of the Modern Indian Mind. Atlantic Publishers.
• Miller, Perry, ed. 1950. The Transcendentalists: An Anthology.^{[nexus deficit]} Cantabrigiae Massachusettae: Harvard University Press.
• Rinehart, Robin. 2004. Contemporary Hinduism: Ritual, Culture, and Practice. ABC-CLIO.
• Rose, Anne C. 1981. Transcendentalism as a Social Movement, 1830–1850. Portu Novo: Yale University Press. ISBN 0-300-02587-4.
• Sharf, Robert H. 1995. Buddhist Modernism and the Rhetoric of Meditative Experience. Numen 42.
• Sharf, Robert H. 2000. The Rhetoric of Experience and the Study of Religion. Journal of Consciousness Studies 7(11–12):267–287.
• Versluis, Arthur. 1993. American Transcendentalism and Asian Religions. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 0-19-507658-3.
• Versluis, Arthur. 2001. The Esoteric Origins of the American Renaissance. Oxoniae et Novi Eboraci: Oxford University Press. ISBN 0195138872.

• The American Renaissance and Transcendentalism 
• "Transcendentalism", Encyclopedia of Philosophy, Stanford 
• The Transcendentalists 
• The web of American transcendentalism, VCU 
• "What Is Transcendentalism?", Women’s History, About