Regnum Castellae[1] (Hispanice: Reino de Castilla, iam Reyno de Castiella) fuit civitas Hispaniae medii aevi condita a Ferdinando I anno 1035. Ex regno Navarrae surgit postea Sanctius III Navarrae mortuus est et regnum divisit.
Anno 1230, Ferdinandus III Sanctus iunxit Castellam et Legionem.
Origines Regni: Comitatus Castellae et Navarra
Castella creata est saeculo octavo a regibus Legionis ut limes orientalis regni; ibi, varios comitatus creaverunt. Castella nomen accepit ob multa praesidia in territorio. Mauri continenter comitatus vastabant, ita comites limites moenibus aedificabant ad flumina.
Anno 800 primum manuscriptum de Castella scriptum est, ubi legitur Bardulia quae nunc vocatur Castella.
Castella a montibus ad vallem Durii capta est a gentibus Vasconicis et Cantabris, quoque cum mosarabibus meridionalibus. Istae gentes terras ceperunt et incolaverunt quod a Mauris vastatae fuerunt. Repopulatores erant agri cultores liberi, itaque Castella fuit magnus comitatus cum multis incolis liberis.
Comitatus contributi sunt saeculo decimo a Ferdinando Gundisalviz.
Notae