Paradoxum Fermianum est discrepantia inter mancum argumentum conclusivum vitae extraterrestris provectae et simul magnam eius existentiae probabilitatem. Ut legamus apud commentarium anni 2015, "Si vita tam facilis est, quidam ex aliquo loco nunc vocationem habuisset."[1][2]
Admodum verisimile est, quasdam harum stellarum planetas terrestres esse intra zonam habitabilem circumstellarem.
Harum stellarum quaedam, earum inde planetae, multo antiquiores sunt Sole.[9][10]. Si planetae terrestres typici sunt, in quodam eorum vita intelligens se evolvit.
Fieri potest his civilizationibus contigisse, ut iter interstellare provexerint, gressus quem? homines nunc indagant.
Etiam praeter lentum progressum itineris interstellaris, galaxia Via Lactea percurri poterit millionibus paucorum annorum.
Cum stellae Soli pares annorum billione antiquiores sunt Sole, Tellus visitari potuerit.
Verumtamen, non est argumentum firmum quod factum est.
Historia
Fermi haud primus hanc quaestionem attulit. Mentio prior implicita facta est a Constantino Ciołkowski in manuscripto non edito ex anno 1933.[11] Annotavit, "homines entium intelligentium praesentiam denegare in planetis universi", quoniam "(i) si talia entia exstarent, Tellurem iamdudum visitassent" et (ii) "si tales civilizationes exstarent, nobis signum quodpiam dedissent de sua exsistentia." Hoc non erat paradoxum aliis, qui hoc ut absentiam vitae extraterrestris sumpsissent. Ille vitae extraterrestri et possibilitati itineris spatialis credebat. Proinde proposuit hypothesem quae postea ut hypothesis horti zoologici innotescebat et supposuit humanitatem nondum paratam esse ut nobiscum consocientur.[12] Vicissim, Tsiolkovsky ipse non primus fuit qui paradoxum detegisset, ut testimonia aliorum hominum protulit, qui praemissum, quod civilizationes extraterrestres exstarent, renuebant.
Anno 1975, Michael H. Hart primus in lucem protulit exquisitam paradoxi examinationem. Arguit, quodsi entia extraterrestria exstant, itinerisque spatialis capacia sunt, in galaxia colonias collocassent brevius quam aetas Telluris. Verumtamen, non est indicium observabile eos hic fuisse, quod Hart "Factum A" appellavit.
Alia nomina quae ad quaestionem Fermianam coniunguntur ("Ubi sunt ii?") silentium universi[13][14][15] includunt, quamvis hi tantum unam paradoxi portionem revocent, quod homines nullum indicium vident aliarum civilizationum.
↑Grevesse, N.; Noels, A.; Sauval, A. J. (1996). "Standard abundances". p. 117
↑Aguirre, V. SilvaErratum: Verbum "etal" non recognitum. (2015). "Ages and fundamental properties of Kepler exoplanet host stars from asteroseismology". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society452 (2): 2127–2148. arXiv:1504.07992
↑Tsiolkovsky, K. (1933). The Planets are Occupied by Living Beings, Archives of the Tsiolkovsky State Museum of the History of Cosmonautics, Kaluga, Russia. Vide original text Russice scriptum Wikisource.
↑Lytkin, V.; Finney, B.; Alepko, L. (December 1995). "Tsiolkovsky – Russian Cosmism and Extraterrestrial Intelligence". Quarterly Journal of the Royal Astronomical Society36 (4): 369
↑Annis, James (1999). "An Astrophysical Explanation for the Great Silence". Journal of the British Interplanetary Society52 (1): 19. arXiv:astro-ph/9901322.
↑Milan M. Ćirković (2009). "Fermi's Paradox – The Last Challenge for Copernicanism?". Serbian Astronomical Journal178 (178): 1–20. arXiv:0907.3432