Lucius Cornelius L.f. Merula

Lucius Cornelius L.f. Merula (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus post annum 193 a.C.n.) fuit vir publicus Romanus.

Cursus honorum

Merula anno 198 a.C.n. praetor urbanus seditionem servorum suppressit[1], anno 194 IIIvir coloniae Tempsae deducendae fuit. Anno 193 una cum Quintus Minucius Q.f. Thermus consul erat[2]. Apud Mutinam Boios vicit[3] neque autem ei triumphum tributus est[4].

Bibliographia

Notae

  1. ↑ Titus Livius, Ab urbe condita XXXII 26, 4-18
  2. ↑ Titus Livius, op.cit., XXXIX 54,1
  3. ↑ Titus Livius, op.cit. XXXIV 55,6; 56,12-13; XXXV 4-5 et 6,5-9
  4. ↑ Titus Livius, op.cit. XXXV 8


Antecessores:
P. Cornelius P.f. Scipio Africanus Maior II et Tiberius Sempronius Ti.f. Longus 		Consul
193 a.C.n.
cum
Quintus Minucius Q.f. Thermus 		Successores:
Lucius Quinctius T.f. Flamininus et Gnaeus Domitius L.f. Ahenobarbus