Laelius de amicitia est dialogus philosophicus M. Tulli Ciceronis, quem scripsit anno 44 a.C.n., Caesare necato, quia Titus Pomponius Atticus Ciceronem aliquid scribere de amicitia oraverat. Liber narrat de amicitia inter Publium Scipionem Aemilianum, nuper mortuum, et Gaium Laelium (cos. 140), qui est persona princeps dialogi.
Contextus
Scipione Aemiliano mortuo Quintus Mucius Scaevola (olim re vera magister Ciceronis) et Gaius Fannius Strabo Laelium rogant de amicitia Laelii et Scipionis. Laelius dicit nullam veram amicitiam exstare nisi inter bonos (pars 18). Amicitia est "omnium divinarum humanarumque rerum cum benevolentia et caritate consensio" (pars 20), et amicus est quasi alter idem (pars 80).
Nexus Externi
