Ioannes van de Veldius

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 1593; Roterodamum
Obitus: 1 Novembris 1641; Enkhuizen
Patria: Regnum Nederlandense

Familia

Genitores: Ioannes van de Velde senior;
Proles: Jan Jansz van de Velde

Ioannes van de Veldius (Nederlandice: Jan van de Velde; Delphis aut Roterodami anno 1593 natus; Enkhuizen mortuus die 24 Octobris anno 1641) saeculi aurei chalcographus pictorque Nederlandicus fuit.

Ioannis van de Velde senis filius, Ioannis van de Velde iunioris pater^[1] atque Isaiae van de Velde nepos, primo in Roterodamo vixit^[2] atque Jacobi Matham discipulus fuit Harlemi^[1][2][3]. In hac urbe laborare incepit atque Sancti Lucae Societatis comes fuit anno 1614^[1][2][3]. In Enkhuizen laboravit anno 1618^[1]. Anno 1626, Harlemi Calvini Ecclesiae socius factus fuit^[1]. In Enkhuizen trasmigravit anno 1636 et in hac urbe incoluit usque ad annum 1641^[1].

Maxime ruris urbisque facies, praecipue hiemalis, religiosa et generis argumenta, aedificia atque monumenta pinxit, et effigies creavit^[1]. Chalcographus clarus fuit, sed etiam pictor^[1]. Artificis picturae difficiles tributu sunt: unam facies hiemalis, IVV signata, tributa ei fuit^[1]. Imagines sculptae produxit multae, typographi eius signaculum creans^[2]. Chalcographus fecundissimus fuit in Harlemo: ultra centum facies creavit ante 1617^[2]. Ultra quinquaginta effigies, generis argumenta et librorum imagines produxit^[2]. Chalcographias creavit etiam ex alii artificum operibus, inter quae consobrini Isaiae van de Velde iunioris^[2]. Cum aliis artificibus laborantibus Harlemi, saeculi XVII nederlandicam faciem symbolicam contulit creando, notacula eius prima ignorata monstrans^[3][4].

Guilhelmus Akersloot, Cornelius Goutsbloem, Cornelius de Kittensteyn et Ioannes van de Velde iunior discipuli eius fuerunt^[1]. Opera eius Isaiam van de Velde^[1] Rembrandumque adduxerunt^[2].

• Facies hiemalis, pictura supra tabula cum pigmento oleario, 9,1 x 11,5 cm, signata deorsum in medio I.V.V., 1620-1630, Rijksmuseum, Amstelodamum^[5]
• Homines laberunt super gelido flumine, chalcographia, 120 x 188 mm, 1616, Rijksmuseum, Amstelodamum^[4]
• Facies cum hominibus secundum limitem, calamus atramentumque fuscus et penicillus, 146 x 187 mm, 1610 circa, Museum of Fine Arts, Bostonia^[6]
• Petri Scriverii effigies, chalcographia, 266 x 155 mm, 1626, Museum Artium Metropolitanum, Novum Eboracum^[7]
• Limes prope ecclesiam, chalcographia ex Isaia van de Velde, 19,2 x 31,5 cm, 1620
• Bacchanalia, chalcographia ex Petro de Molijn, 21,8 x 16,8 cm^[8]
• Vici limes, chalcographia, 1617^[9]
• Caroli I Liechtensteni effigies, chalcographia^[10]

• Emil Kren; Daniel Marx (2013). "VELDE, Jan van de, II". The Web Gallery of Art 
• "Jan van de Velde II". The J.Paul Getty Museum - Artists. 2014 
• "Jan van de Velde (II)". Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie. 2013 

Vicimedia Communia plura habent quae ad Johannem van de Veldium spectant.

• Jan van de Velde II in Amstelodami Rijksmuseum
• Jan van de Velde II in Artnet