Certamen armorum

Magnitudo et potestas navium bellicarum rapide creverunt ante, per, et post Magnum Bellum: a result of competitive shipbuilding among a number of naval powers, brought to an end a Foedere Navali Vasingtoniae.
Experimentum nucleare per Operation Buster-Jangle cum militibus, 1951.
Invincible anno 1907, prima navis bellica moderna.
B-2 Spirit US Air Force.
Pompa militaris in Platea Rubra Moscuae die 18 Septembris 1990 habita.

Certamen armorum vel cursus armorum in primo usu est certamen inter binos vel plurimos belligerantes ad optimas vires armatas habendas, cum quaeque pars certat ut plura armorum, maiores exercitus, et meliorem technologiam militarem per auctum technologicum producat. Vocabulum definiri potest societas "binarum vel plurimarum civitatum-nationum in incrementis per certamina vel interactionem ut videtur quantitatis vel qualitatis rerum belli et/vel hominum armatorum."[1][2] Vocabulum etiam ad res contentiosas describendas adhibetur ubi finis solum est unius competitoribus felicior esse.

Nexus interni

Notae

  1. ↑ Anglice: "the participation of two or more nation-states in apparently competitive or interactive increases in quantity or quality of war material and/or persons under arms."
  2. ↑ Definitio Alexandri Upton, pugnae internationalis periti, in Smith 1980.

Bibliographia

  • Barnet, Richard J. 1984. Der amerikanische Rüstungswahn. Reinbek: Rowohlt. ISBN 349911450X.
  • Bruhn, Jürgen. 1995. Der Kalte Krieg oder: Die Totrüstung der Sowjetunion. Gießen: Focus. ISBN 3883494348.
  • Caldicott, Helen. 1984. Missile Envy: The Arms Race and Nuclear War. Novi Eboraci: Morrow. ISBN 0688019544.
  • Nincic, Miroslav. 1982. The Arms Race: The Political Economy of Military Growth. Novi Eboraci: Praeger Publishers. ISBN 0030603323.
  • Smith, Theresa Clair. 1980. Arms Race Instability and War. Journal of Conflict Resolution 24:253–284. PDF.