Achelous Deianiram adhuc virginem uxorem ducere cupisse dicebatur ideoque cum competitore Hercule manum conseruisse. At victus est ː primum serpentis formam induit sed Tirynthius heros eum strangulavit, mox tauri effigiem sumpsit sed Hercules alterum e cornubus ei eripuit. Cui cornui postquam Naiades pomis implerunt cornucopiae nomen fuit. Unde Ovidiani versus ː
ː ... vultus Achelous agrestes
ː et lacerum cornu mediis caput abdidit undis.
Erant quoque qui omni re mirabili aut supranaturali omissa narrarent hac fabula significari Herculem socero Oeneo flumen fossis et molibus domuisse, quod antea fertiles agros paludibus stagnisque corrumpebat.
Filiam quoque deo flumini tribuebant Kallirrhoen nomine (Latine "formosus fluctus") quae Alcmeoni nupsit cui duos filios, Acarnanem (heros Acarnanum eponymus) et Amphoteron, peperisse dicebatur[1].
Sacrum ei erat Athenis ad Ilissum rivum ubi nymphae eum comitabantur[2].
