NATO

Rêxistina Peymana Bakurê Atlantîkê
Organisation du traité de l'Atlantique nord
Logo
Endamên NATO'yê
KurteNATO, OTAN
Dirûşm
Damezrandin4 nîsanê 1949 (berî 75 salan) (1949-04-04)
CureHevgirtina leşkeriyê
SergehBruksel, Belçîka
Endam
Zimanê fermî
Îngilîzî
Fransî[2]
Sekreterê Giştî
Jens Stoltenberg
Petr Pavel
Curtis Scaparrotti
Denis Mercier
Mesref (2016)$892 Trîlyon[3]
Malpernato.int

Rêxistina Peymana Bakurê Atlantîkê an jî bi kurte (NATO), (bi îngilîzî: North Atlantic Treaty Organisation, fransî: OTAN, Organisation du traité de l'Atlantique nord) hevalbendiyeke leşkerî ye û ji bo parastina li dijî êrişên dewletên din yên ku tê de ne endam in hate sazkirin.

Dîrok

Yekem car bi tevlîbûna 5 endaman di 17ê adarê sala 1948an de hate sazkirin. Piştî Şerê cîhanî yê duyemîn ji bo sazkirina ewlekariya welatên herêma Atlantîka Bakur hevdîtin hatin çêkirin. Di dawiyê de di 17 adara 1948an de li Brukselê di navbêra 5 dewletan de "paktekek pênc alî" hate mohir kirin. Paşê ji bo pêşxistina sîstema parastina yekgirtî dewletên din jî serî lê dan û li ser vê yekê di 4ê nîsanê 1949a de "Pakta Atlantîka Bakûr" ango NATO hate sazkirin. Welatên ku vê peymanê mohirkirine ev in: Dewletên Yekbûyî yên Amerîkayê, Brîtaniya Mezin, Fransa, Kanada, Belçîka, Holenda, Lûksembûrg, Îtalya, Portûgal, Norwêc, Danîmarka û Îrlenda. Bi vî awayî dewletên mîna Portûgal û Îtalyayê ku qet eleqeya wan bi herêma Atlantîka Bakûr re tune ye jî tevlî paktê bûn. Lewma hukumetên Tirk û Yewnanan jî xwesti tevlî paktê bibin û serî li dewletên endamên paktê dan. Bi tevlîbûna Tirkiye, Yewnanistan, Almanya Rojava (wê demê Almanya du beş bû) û Spanyayê hejmara endamên NATOyê derket 16an.

Armanca peymanê

Armanca vê peymanê ew bû ku rê li ber firehbûna Sovyetê di nava Ewropayê de bigire. Li gorî peymana Atlantîka Bakur NATOyê, „heger êrîşek li ser endamekî, yan jî çend endamên rêxistinê werin li darxistin, ev tê wateya ku êrîş li hemberî hemû paktê (hevgirtin) hatiye kirin û divê li hemberî êrîşê helwesteke yekgirtî ya parastinê ji aliyê endamên allîansê werê girtin. Yekem navenda NATOyê li nêzî Parîsê hatiye sazkirin, paşê jî li paytexta Belçîka Brukselê. Fermdandariya Başûr-Rojhilatê NATOyê jî li bajarê Tirkiye Îzmîrê ye. Piştî ku dawî bi şerê sar hat, NATOyê armancên xwe careke din di bin çavan de derbas kir û di sala 1991a de stratejiyeke nû da pêşiya xwe. Li gor vê stratejiyê NATO xwest ku hijmara hêzên xwe yên leşkerî kêmtir bike û zêdetir hevkariyê bi saziyên navnetewî bike, beşdarî di operasyonên parastina aştiyê bibe. NATO di hêla kontrol kirina çekan de jî, nêrîna rojava ya ku di Peymana (INF) ya sala 1987 an de hatiye, ji xwe re weke bingeh digre. Ew peyman dibêje ku pêwîste çekên nukleriyên navencî li holê bên rakirin.

Sekreterên Giştî ên NATO yê

Sekreterên Giştî ên NATO yê
No. Nav Welat Destpêka dewra kar Dawîhatina dewra kar
1 Hastings Ismay, 1. Baron Ismay  Keyaniya Yekbûyî 4ê nîsana 1952a 16ê gulana 1957a
2 Paul-Henri Spaak  Belçîka 16ê gulana 1957a 21ê nîsana 1961a
3 Dirk Stikker  Holand 21ê nîsana 1961a 1ê tebaxa 1964a
4 Manlio Giovanni Brosio  Îtalya 1ê tebaxa 1964a 1ê çiriya pêşîn a 1971a
5 Joseph Luns  Holand 1ê çiriya pêşîn a 1971a 25ê hezîrana 1984a
6 Peter Carington, 6. Baron Carrington  Keyaniya Yekbûyî 25ê hezîrana 1984a 1ê tîrmeha 1988a
7 Manfred Wörner  Almanya 1ê tîrmeha 1988a 13ê tebaxa 1994a
8 Sergio Balanzino  Îtalya 13ê tebaxa 1994 17ê çiriya pêşîn a 1994
9 Willy Claes  Belçîka 17ê çiriya pêşîn a 1994a 20ê çiriya pêşîn a 1995a
10 Sergio Balanzino  Îtalya 20ê çiriya pêşîn a 1995 5ê kanûna pêşîn a 1995
11 Javier Solana  Spanya 5ê kanûna pêşîn a 1995a 6ê çiriya pêşîn a 1999a
12 George Robertson  Keyaniya Yekbûyî 14ê çiriya pêşîn a 1999a 17ê kanûna pêşîn a 2003a
13 Alessandro Minuto Rizzo  Îtalya 17ê kanûna pêşîn a 2003 31ê kanûna pêşîn a 2003
14 Jaap de Hoop Scheffer  Holand 1' kanûna paşîn a 2004a heta 31ê tîrmeha 2009a
15 Anders Fogh Rasmussen  Danîmarka 1ê tîrmeha 2009a (li gor pilanê)

Sergio Balanzino û Alessandro Minuto Rizzo tenê ji bo dema lêgerîna li sekreterekî nû - yanî bi awayekî komîsarî - li ser kar bûn.

Mijarên têkildar

Çavkanî

  1. ^ "The Official motto of NATO". NATO. 20 kanûna paşîn 2011. Roja gihiştinê 8 tebax 2013.
  2. ^ "English and French shall be the official languages for the entire North Atlantic Treaty Organization.", Final Communiqué following the meeting of the North Atlantic Council on 17 September 1949. "(..) the English and French texts [of the Treaty] are equally authentic (...)" The North Atlantic Treaty, Article 14
  3. ^ "Defence Expenditure of NATO Countries (2009-2016)" (PDF). NATO Headquarters, Belgium. 31 adar 2017. Roja gihiştinê 26 gulan 2017.

Girêdanên derve

Li Wikimedia Commons medyayên di warê NATO de hene.