Şêwezarên Îrana Navîn ji komeke zaravayên îranî re tê gotin. Ev zaravayên ku xwedî gelekî paralelên rêzimanî û ferhengokî bi zimanê kurdî re ne, ji aliye bajariyên bajarokan li navenda bakûrê (Kurdistan: Hamedan, Lûristan) û navenda başûrê Îranê têne axavtin. Zêdetiya axivên van zaravayan zerdeştî ne û ji ber şerên îslamî reviyane Hindîstanê û îro li wir dijîn. Mumkun e ku ev zaravayan jêmayiyên zimanê medî bin.
Cûre andina navxweyî
- Aştiyanî
- Amorayî
- Kahakî
- Vafsî
- Cihûya Hamedanî
- Cihûya Wirwirdî
- Cihûya Nehewendî
Bakûrê Rojhilatê
- Xûnsarî an Xwansarî û Cihûya Xûnsarî
- Mahelletî
- Vanişanî
- Cihûya Golpeyganî
Bakûrê Rojhilatê
- Aranî
- Bîdgolî
- Delicanî
- Naşalcî
- Abuzeydebadî
- Qohrudî
- Badrudî
- Kamuyî
- Cowşaqanî
- Meymayî
- Abyanayî
- Sohî (Soyî)
- Badî
- Natanzî
- Kaşayî
- Tarî
- Tarqî
- Cihûya Kaşanî
Başûrê Rojavayê
- Gazî
- Sedehî
- Ardestanî
- Nohuxî
- Saczî
- Carquyayî
- Rûdeştî
- Kafrudî
- Kafrunî
- Cihûya Îsfihanê
Başûrê Rojhilatê
- Dariya Zerdeştiyan (Behdînî)
- Parsî (li Hindistanê)
- Yezdî
- Kermanî
- Cihûya Yezdî
- Cihûya Kermanî
- Nayinî
- Anarakî
- Zefrayî
- Varzeneyî
- Tudeşkî
- Keycanî
- Abçûyayî
- Xûrî
- Farvî
- Farukî
- Mehrcanî
Sîwendî
Çavkanî
|
---|
Zimanên îranî yên kevn | |
---|
Zimanên îranî yên navîn | |
---|
Zimanên îranî yên nûjen | |
---|
Navên bi îtalîk zimanên mirî ne. * Li gorî çend zimanzanan kirmanckî û hewramî beşeke zimanên serbixwe yên îranî pêk tînin. |