გიორგი გურგულია (დ. 4 აგვისტო, 1964, თბილისი) — ქართველი მსახიობი.

1987 წელს დაამთავრა შოთა რუსთაველის სახელობის თბილისის სახელმწიფო თეატრალური ინსტიტუტის სამსახიობო ფაკულტეტი (გია ანთაძის სახელოსნო), ხოლო 1997 წელს ამავე ინსტიტუტის სარეჟისორო ფაკულტეტი (ნოდარ მანაგაძის სახელოსნო).

• 1984: „სამი ამბავი ტელეფონით“ (გიორგი-მხატვარი) რეჟ. ნარგიზა გარდაფხაძე
• 1988: „დახატული წრე“ რეჟ. დიმიტრი (დიტო) ცინცაძე
• 1988: „ვამეხი მოდის (დაკარგული საგანძურის საძებნელად)“ რეჟისორები ოთარ შამათავა, ოთარ ლითანიშვილი
• 1989: „მწირი“ რეჟ. დავით ქაჯაია
• 1993: „არა, მეგობარო“ რეჟ. გიო მგელაძე
• 1996: „ორფეოსის სიკვდილი“ (მაფიოზა) რეჟ. გიორგი შენგელაია
• 1997: „ორმაგი სახე“ რეჟ. ლევან ანჯაფარიძე
• 2000: „ნეტავ აღარ იწვიმოს“ რეჟ. მაია არჩვაძე
• 2003: „კიდევ ერთი ქართული ისტორია“ რეჟ. ერეკლე ბადურაშვილი
• 2005: `„ცხელი ძაღლი“ ( ბორის ჯოტოს ძე გარუჩავა „ტრეზორა“ ) რეჟ. ზაზა ურუშაძე
• 2006: „გასეირნება ყარაბაღში“ (ვალერა) რეჟ. ლევან თუთბერიძე
• 2006: „კაცი საელჩოდან“ რეჟ. დიმიტრი (დიტო) ცინცაძე
• 2014: „ჩემი ცოლის დაქალები“ რეჟ. გიორგი ლიფონავა
• 2024: „USAშველოები“ (ლადო) რეჟ. ზაზა ნოზაძე

• გიორგი გურგულია — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი
• გიორგი გურგულია [დაარქივებული] — ეროვნული ფილმოგრაფია