ავთანდილ ვარსიმაშვილი
ავთანდილ ვარსიმაშვილი
დაბადების თარიღი	10 ნოემბერი, 1959 (1959-11-10) (65 წლის) თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ
ეროვნება	ქართველი
მოქალაქეობა	სსრკ →  საქართველო
ალმა-მატერი	საქართველოს თეატრალური ინსტიტუტი
საქმიანობა	რეჟისორი, დრამატურგი, სცენარისტი
მეუღლე(ები)	ელისო ორჯონიკიძე
შვილ(ებ)ი	2
მშობლები	მამა: ედუარდ ვარსიმაშვილი დედა: რიმა მოსეშვილი
ჯილდოები

ავთანდილ ედუარდის ძე ვარსიმაშვილი (დ. 10 ნოემბერი, 1959, თბილისი) — ქართველი თეატრისა და კინოს რეჟისორი,^[1] სცენარისტი, ალექსანდრე გრიბოედოვის სახელობის სახელმწიფო აკადემიური თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელი,^[2] თავისუფალი თეატრის მფლობელი და სამხატვრო ხელმძღვანელი, თბილისის შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტის სრული პროფესორი,^[3] უნივერსიტეტის რეჟისურის მიმართულების ხელმძღვანელი, საერთაშორისო ორგანიზაცია „შექსპირის თეატრის“ (აშშ) სრულუფლებიანი წევრი.^[4] კინოსტუდია „Vars-studio"-ს მფლობელი.^[5]

დაიბადა 1959 წლის 10 ნოემბერს, თბილისში,^[6] ედუარდ ვარსიმაშვილისა და რიმა მოსეშვილის ოჯახში. დაამთავრა საქართველოს თეატრალური ინსტიტუტის სარეჟისორო ფაკულტეტი 1981 წელს.^[7] 1992-1996 წლებში იყო „კავკასიის ტელე-რადიო კომპანიის“ სამხატვრო ხელმძღვანელი;^[8] 1997 წელს დააარსა „თეატრალური სარდაფი“, რომელსაც ხელმძღვანელობდა 1999 წლამდე; 1999 წლიდან გრიბოედოვის სახელობის სახელმწიფო აკადემიური თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელი,^[9] 2001 წელს დააარსა „თავისუფალი თეატრი“.^[10] ვარსიმაშვილს საქართველოს გარდა დადგმული აქვს სპექტაკლები უკრაინის, გერმანიის, რუსეთის, ესტონეთის, ფინეთის, უნგრეთის თეატრებში. საქართველოში მის მიერ დადგმული სპექტაკლები გასტროლებზე ნაჩვენები იყო 20 ზე მეტ ქვეყანაში. 2023 წლის მეათე მსოფლიო თეატრალურ ოლიმპიადის (ბუდაპეშტი) მთავარ პროგრამაში საქართველო წარმოდგენილი იყო „თავისუფალ თეატრში“ ავთანდილ ვარსიმაშვილის მიერ დადგმული სპექტაკლებით: „რიჩარდ მესამე“ და „ოტელო“.^[11]

ვარსიმაშვილი არის საქართველოს სახელმწიფო (1999) და კოტე მარჯანიშვილის პრემიების ლაურეატი (2002), ღირსების ორდენის კავალერი (2005), აგრეთვე არაერთი სახელოვნებო ფესტივალის გამარჯვებული: Cinema Rimini-ს საერთაშორისო კინოფესტივალის ჟიურის სპეციალური პრიზი (იტალია, 1991), რუსთავის თეატრალური ფესტივალი — „ოქროს ნიღაბის“ პრიზი საუკეთესო რეჟისურისთვის (1998), ლვოვის თეატრალური ფესტივალის პრიზი „ოქროს ლომი“, საუკეთესო რეჟისურისათვის (2002), რუსეთის საერთაშორისო თეატრალური ფესტივალი „ზოლოტოი ვიტიაზის“ გრან-პრი „ოქროს რაინდი“ (2013), რუსეთის „მეგობრობის„ ორდენი (2006),^[12] პუშკინის მედალი (2016),^[13][14] მიხეილ თუმანიშვილის პრემია (2020).

როგორც საქართველოში, ასევე მის ფარგლებს გარეთ დადგმული აქვს ასზე მეტი სპექტაკლი. საქართველოს გარდა სპექტაკლები დადგმული აქვს გერმანიაში, უკრაინაში, რუსეთში, ესტონეთში, ფინეთში, უნგრეთში.

გადაღებული აქვს 9 მხატვრული ფილმი

ჰყავს მეუღლე – ელისო ორჯონიკიძე (1967) და ორი შვილი: გიორგი (1986) და მარიამი (1988).

• „რექვიემი“ მეორე მსოფლიო ომში დაღუპული პოეტების ლექსებზე
• კარლო გოლდონი — „მშვენიერი ქართველი ქალი“ (1981)
• რობერტ სტურუა, ავთანდილ ვარსიმაშვილი, ლილი ფოფხაძე — „ვარიაციები თანამედროვე თემაზე“ (1981)
• ლაშა თაბუკაშვილი — „ათვინიერებენ მიმინოს“ (1982)
• ალექსანდრე ვამპილოვი — „იხვებზე ნადირობა“ (1983)
• ვაჟა-ფშაველა — „მოკვეთილი“ (1986)
• მიხეილ ჯავახიშვილი — „კვაჭი კვაჭანტირაძე“ (1988)
• უილიამ შექსპირი — „ტიტუს ანდრონიკუსი“ (1993)

• „დონ ჟუანი“ (1979)
• „ჩემი ცხოვრების გზა სიზმარია“ (1986)

• ემილ ზოლა — „ტერეზა რაკენი“ (1999)
• „ვნებანი გოლდონის მიხედვით“ (2000)
• ანტონ ჩეხოვი — „ცხოვრება მშვენიერია“ (2001)
• „Russian bluz“ (2002)
• „მე, ბულატ ოკუჯავა“ (2003)
• მიხეილ ბულგაკოვი — „ოსტატი და მარგარიტა“ (2005)
• ჯოშუა სობოლი — „გეტო“ (2010)
• ნიკოლოზ გოგოლი — „ქორწინება“ (2011)
• ლევ ტოლსტოი — „ცხენის ისტორია“ (2012)
• „მე, ვლადიმერ მაიაკოვსკი“ (2014)
• ნიკოლოზ გოგოლი — „რევიზორი“ (2015)
• „ალჟირი“ (2017)
• ნიკოლოზ გოგოლი — „შინელი“ (2019)
• ივან ბუნინი — „სიყვარულის ხეივნები“
• გია დანელია, რეზო გაბრიაძე — „არ დაიდარდო“

• ავგუსტ სტრინდბერგი — „სიკვდილის როკვა“ (1997)
• ბერტოლტ ბრეხტი — „შიში და სასოწარკვეთა“ (1997)
• უილიამ შექსპირი — „ჰამლეტი“ (1998)

• „კომედიანტები“ (2001)
• „ტელე მისტერია“ (2002)
• „პროვოკაცია“ (2003)
• „ძმები“ (2006)
• „ღმერთო დაგვიფარე ჩვენ და ადამიანები“ (2007)
• „კავკასიური ცარცის წრე“ (2008)
• „მიყვარხარ, მიყვარხარ, მიყვარხარ“ (2010)
• ენტონი ბერჯესი — „მექანიკური ფორთოხალი“ (2011)
• „ვალსი ძილის წინ“ (2013)
• „რიჩარდ III“ (2014)
• „ხომ ხოცავენ ქანცგაწყვეტილ ცხენებს“ (2015)
• „სხვების ცხოვრება“ (2016)
• „2030 — დასაკარგი არაფერი გვაქვს“ (2019)
• „სამი ჰალსტუხიანი და ანგელოზი“ (2021)^[15]
• „ოტელო“ (2022)
• „სულის იდენტიფიკაცია“ (2023)^[16]

• „ავადმყოფი გიცდით“ (1988)
• „თვინიერი“ (1992)
• „სახლი ძველ უბანში“ — 30-სერიიანი მხატვრული ფილმი (1994)
• „მერე რა, რომ სველია, სველი იასამანი“ — 2-სერიიანი სატელევიზიო მხატვრული ფილმი (2003)
• „იდიოტოკრატია“ (2008)
• „ყველაფერი კარგად იქნება“ (2009)
• „მიდი ძმაო, მიდი“ (2011)
• „ისპაჰან-ბათუმი“ (2011)
• „სახლი, რომელიც ფანჯრიდან გაიპარა“ (2013)

• საქართველოს სახელმწიფო პრემია (1999)
• დავით აღმაშენებლის პრემია (2001)
• მარჯანიშვილის პრემია (2002)
• საქართველოს ღირსების ორდენი (2005)
• რუსეთის „მეგობრობის“ ორდენი (2006)
• პუშკინის მედალი (2016)
• მიხეილ თუმანიშვილის პრემია (2020)
• მიღებული აქვს მრავალი ჯილდო სხვადასხვა საერთაშორისო თეატრალურ და კინოფესტივალზე, მათ შორის:
  • Cinema Rimini-ს საერთაშორისო კინოფესტივალის ჟიურის სპეციალური პრიზი (იტალია, 1991)
  • ოქროს ლომი“ „საუკეთესო რეჟისურისთვის“ ლვოვის (უკრაინა) თეატრალურ ფესტივალზე — სპექტაკლისთვის „ჰამლეტი“ (1998)
  • „ოქროს ნიღაბი“ — „საუკეთესო რეჟისურა“ რუსთავის თეატრალურ ფესტივალზე სპექტაკლისთვის „ჰამლეტი“ (1998)
  • „ოქროს ლომი“ — გრან პრი ლვოვის (უკრაინა) თეატრალურ ფესტივალზე სპექტაკლისთვის „კომედიანტები“ (2001)
  • „ოქროს რაინდი“ — გრან პრი (რუსეთი) - რუსეთის საერთაშორისო თეატრალური ფესტივალი („ზოლოტოი ვიტიაზი“) 2013, სპექტაკლისთვის „ცხენის ამბავი“^[17]
  • პრიზი „თეატრალის ვარსკვლავი“ (რუსეთი)
  • „პეკტორალი“ — უკრაინის ნაციონალური თეატრალური პრემია. სპექტაკლისთვის „რიჩარდ მესამე“, 2017.
  • სანქტ-პეტერბურგის საერთაშორისო თეატრალური ფესტივალი „ბალტიის სახლი“, „საუკეთესო რეჟისურა“ სპექტაკლისთვის „ალჟირი“ (2017)
  • ესტონეთის თეატრალური პრემია და ქალაქ ტარტუს პრემია წლის საუკეთესო სპექტაკლისთვის.
  • სტამბულის საერთაშორისო თეატრალური ფესტივალი „გრან პრი" სპექტაკლისათვის „მექანიკური ფორთოხალი“.^[9]

• ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 3, თბ., 2014. — გვ. 179.
• ვინ ვინაა საქართველოში: ქართული ბიოგრაფიული ცნობარი. — თბილისი, 1998-1999

ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:

ავთანდილ ვარსიმაშვილი

• ავთანდილ ვარსიმაშვილი — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი
• ავთანდილ ვარსიმაშვილი [დაარქივებული] — ეროვნული ფილმოგრაფია
• ავთანდილ ვარსიმაშვილი კინოფილმების ინტერნეტ-მონაცემთა ბაზაში
• ავთანდილ ვარსიმაშვილი^{[მკვდარი ბმული]} — ეცნიკლოპედია „საქართველო“
• ავთანდილ ვარსიმაშვილი დაარქივებული 2017-07-06 საიტზე Wayback Machine. „თავისუფალი თეატრის“ საიტზე
• ავთანდილ ვარსიმაშვილი დაარქივებული 2016-06-17 საიტზე Wayback Machine. „გრიბოედოვის თეატრის“ საიტზე
• „Сибиряки — это отдельная нация“