ყურე — ხმელეთში ღრმად შეჭრილი ოკეანის, ზღვის ან ტბის ნაწილი, რომელსაც არ გააჩნია წყალსატევის ძირითად ნაწილთან თავისუფალი წყლის მიმოცვლა.

ყურის ნაირსახეობებია:

• უბე;
• ესტუარი;
• ფიორდი;
• ლიმანი;
• ლაგუნა და სხვა.

მსოფლიო ოკეანის უდიდეს ყურეებს მიეკუთვნებიან: ალასკის, ბენგალის, ბისკაის, დიდი ავსტრალიური, გვინეის ყურეები.

ზოგიერთ შემთხვევაში სახელწოდება „ყურე“ დაკავშირებულია წყალსატევთან, რომელიც თავისი ჰიდროლოგიური რეჟიმის მიხედვით ზღვას წარმოადგენს (მაგალითად, მექსიკის ყურე, ჰუდსონის ყურე, სპარსეთის ყურე, მექსიკის ყურე, კალიფორნიის ყურე).

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 664.