რევმატიზმი (ბერძ. rheumatismós – გამოდენა, ლორწო, რევმატული ტანჯვა) — ინფექციურ-ალერგიული დაავადება, რომელსაც ახასიათებს შემაერთებელი ქსოვილის სისტემური ანთებითი დაზიანება, უპირატესად გულ-სისხლძარღვთა სისტემაში. რევმატიზმით უმეტესად ავადდებიან ახალგაზრდები, ამასთან, ქალები 3-ჯერ უფრო ხშირად, ვიდრე ვაჟები. ძირითადად ვითარდება 7-დან 15 წლამდე პერიოდში.
სხვა ქვეყნებში ტერმინი „რევმატიზმი“ – გამოხატავს ცალკეული რბილი ქსოვილების დაზიანებას, ინფექციას. ვიწრო გაგებით ეს ტერმინი გულისხმობს ძვალკუნთოვანი სისტემის დაავადებას, რომელიც ასაკთან ერთად ვითარდება, რაც არც ისე სწორია.
ეტიოლოგია
- ინფიცირება და β-ჰემოლიზურ–სტრეპთოკოკურ ჯგუფში A.
- ინფექციური ანთებითი პროცესები ცხვირ–ხახის არეში (ტონზილიტი, ქრონიკული ფარინგიტი, ქრონიკული ტონზილიტი).
- ციებ-ცხელება გენეტიკური მიდრეკილების განმსაზღვრელი
პათოგენეზი
პათოგენეზს უკავშირდება ორი ფაქტორი:
ტოქსიკური ეფექტი, ზოგიერთი ფერმენტებისა და სტრეპტოკოკების. რაც მოიცავს კარდიოტოქსიკური ეფექტი.
ის წარმოადგენს, გულის ქსოვილში ზოგიერთ სტრეპტოკოკულ–ანტიგენური გავრცელებულ შემადგენლობას.
კლინიკა
სიმპტომები ჩნდება მწვავე სტრეპტოკოკული ინფექციის გადატანიდან 1-2 კვირის შემდეგ.
რევმატიზმი გამოიხატება 5 სინდრომად:
რევმოკარდიტი (კარდიალური ფორმა) - გულის დაზიანება ანთებითი პროცესებისგან რომელშიც ჩართულია მთელი გარსი, მაგრამ უპირველეს ყოვლისა მიოკარდი.
- ინტოქსიკაციის სიმპტომები (სისუსტე, დაღლილობა, ოფლიანობა, მადის დაკარგვა);
- გულის (მქაჩავი) ტკივილი, მჩხვლეტავი ხასიათის;
- სხეულის გაზრდილი ტემპერატურა (სიცხე), ფებრილური ნომრები (> 38);
- ზომიერი ჰიპოტენზია;
- ტაქიკარდია;
- გულის ამოვარდნები;
- გულის საზღვრების შეცვლა;
- დამატებითი სიმპტომები, მარცხენა პარკუჭის და მარჯვენა პარკუჭის გულის უკმარისობა.
რესურსები ინტერნეტში
ლიტერატურა
- Частная патология и терапия домашних животных, пер. с нем., т. 2, книга 4, М., 1964.