მეჩექმე გაბო — მიხეილ ჯავახიშვილის მოთხრობა. ავტორმა ის 1905 წელს გამოაქვეყნა.^[1] მეჩექმე გაბო თავიდან მდიდარი და შეძლებული მეწარმე იყო, თუმცა შემდეგ როსკიპი ხანუმი შეუყვარდა, თავის ბინაში დაასახლა და ქალებიც მოუყვანა. ამასთან ერთად ცოლ-შვილიანი იყო, მაგრამ ხანუმს არაფერს არ აკლებდა. შემდეგ დრო გავიდა, ბევრი რამ შეიცვალა და გაბოს ხანუმის ვალები დაედო. უმადურ ქალმა ერთ დღეს გამოუცხადა, რომ თუ ფულს არ ჩაასესხებდა, ის უჩივლებდა. გაბოს ამ ნათქვამმა გული ატკინა, მაგრამ ვერაფერი გააწყო. საბოლოოდ გალანძღა და ქონება დაკარგა.