გამოყენებულია პოლიტიკური მეტაფორა: ქალი რომელიც ნიშნავს ერთ-ერთ პარტიას იწვევს ტორნადისებულ პოლიტიკურ ცვლილებებს
მეტაფორა (ბერძნ.: metaphora - გადატანა) — მხატვრული გამოსახვის სტილისტიკური ხერხი. პოეტურად შესაძლებელს, დასაშვებს, ასოციაციებითა თუ კონტრასტით, ანალოგიებით წარმოსადგენს ემყარება ან აგებულია სიტყვათა გადატანით მნიშვნელობაზე.
„შენ ფრთამოღუღუნეს ჟამთა სიმაღლეზე, ჩვენი საუკუნე გიცავს, უახლესი“ (გალაკტიონი) მეტაფორაში საგნებსა და მოვლენებს მიწერილი აქვთ ისეთი თვისება, რომელიც მათ არ ახასიათებთ, მაგრამ პოეტურად დასაშვებია. ხანდახან მისი გამოცნობა ძნელია. არისტოტელე ამბობდა: „თუ სათქმელი შედგება მეტაფორისგან, იგი გამოცანაა“.
გამოარჩევენ ოთხი ტიპის მეტაფორას:
როდესაც უსულო საგანის თვისება გადატანილია სულიერ საგანზე (ოქროს გული, რკინის კაცი).
სულიერი საგნის თვისება გადატანილია უსულო საგანზე („ჩაფიქრებულა მთაწმინდა“ ან „ვინ იცის მტკვარო რას ბუტბუტებ“).
უსულო საგნის თვისება გადატანილია უსულო საგანზე (ვერცხლის ნაკადული, რკინის ნიაღვარი).
სულიერი საგნის თვისება გადატანილია სულიერ საგანზე (შენ ხმელო კაცო, წარბშეკრულო ხშირად და მკაცრო, / აქიმო წყლულის და ქადაგო გაზაფხულისა . . . მ. ლებანიძე)
Stefano Arduini (2007). (ed.) Metaphors, Roma, Edizioni di Storia e Letteratura.
Aristotle. Poetics. Trans. I. Bywater. In The Complete Works of Aristotle: The Revised Oxford Translation. (1984). 2 Vols. Ed. Jonathan Barnes. Princeton, Princeton University Press.
I. A. Richards. (1936). The Philosophy of Rhetoric. Oxford, Oxford University Press.
Max Black (1954). Metaphor, Proceedings of the Aristotelian Society, 55, pp. 273–294.
Max Black (1962). Models and metaphors: Studies in language and philosophy, Ithaca: Cornell University Press.
