|
კვინტესენცია
- კვინტესენცია (ინგლ. quinta essentia — „მეხუთე არსი“) — რისამე საფუძველი, არსი.
- კვინტესენცია — ანტიკურ და შუა საუკუნეების სქოლასტიკურ ფილოსოფიაში: რაღაც მეხუთე ელემენტი (სტიქია), რომელიც უპირისპირდებოდა დანარჩენ ელემენტებს (წყალს, მიწას, ცეცხლსა და ჰაერს) და ითვლებოდა ნივთთა არსად[1].
- კვინტესენცია (გადატანითი მნიშვნელობით) — ექსტრაქტი, ყველაზე მთავარი, ყველაზე მნიშვნელოვანი, ყველაზე უფრო არსებითი.[2]
სქოლიო
|
|
