ზაქარია ალექსანდრეს ძე ჯორჯაძე (დ. 1847 — გ. 1895) — თავადი, ქართველი მეწარმე და საზოგადო მოღვაწე.

სწავლობდა და მუშაობდა მეღვინეობის ცნობილ ევროპულ ცენტრებში — კლოსტერ-ნაიბურგსა (ავსტრია) და მონპელიეში (საფრანგეთი). ჰქონდა მამული კახეთში, თელავის მაზრის სოფელ საბუეში. საქართველოში პირველმა დანერგა მოსახლეობიდან ყურძნის შესყიდვის და ღვინის ევროპული ტექნოლოგიით დამზადების პრაქტიკა. 1888 წელს ბრიუსელის საერთაშორისო სასოფლო-­სამეურნეო გამოფენაზე „ზ. ჯორჯაძისა და კომპანიის“ მიერ ექსპონირებულ ქართულ ღვინოს ოქროს მედალი მიენიჭა. არჩეული იყო ავკასიის სასოფლო-­სამეურნეო საზოგადოების საპატიო თავმჯდომარედ.

ცოლად ჰყავდა თამარ ირაკლის ასული ბაგრატიონ-მუხრანელი (დ. 1855 — გ. 1940). მათი შვილები:

• ალექსანდრე ჯორჯაძე (დ. 1880 — გ. 1939) — ინჟინერი, რეპრესირებული;
• გიორგი ჯორჯაძე (დ. 1882 — გ. 1918) — ოფიცერი, მოყვარული ფოტოგრაფი, მოკლეს რუსეთის სამოქალაქო ომის დროს;
• ნინო ჯორჯაძე (დ. 1884 — გ. 1968) — მოწყალების და, მოყვარული ფოტოგრაფი.

• ნინო ჯორჯაძე : ქართველი ქალის თვალით დანახული პირველი მსოფლიო ომი / ავტ. თამარ ლორთქიფანიძე ; რედ. ირინე ჭოღოშვილი ; დღიური რუს. თარგმნა აკა მორჩილაძემ ; ინგლ. თარგმანი თამარ მამულაშვილი. - თბილისი, 2015. - ISBN 9789941076275.