ვიტალი ზაკრუტკინი ( 1908 - 1984 ) — რუსი, საბჭოთა მწერალი და ლიტერატურათმცოდნე.
სსრკ სახელმწიფო პრემიის ( 1982 ) და სტალინის მესამე ხარისხის ( 1951 ) პრემიის ლაურეატი.
ბიოგრაფია
ზაკრუტკინი დაიბადა 14 (27) მართა 1908 წელს ფეოდოსიაში, სახალხო მასწავლებლის ოჯახში. ათი წლიდან მუშაობდა მინდორში. 1929 წლიდან მამამისი მთელი ოჯახი გადავიდა შორეულ აღმოსავლეთში, სადგურ ზავიტაიაში.
1932 წელს ზაკრუტკინმა დაუსწრებლად დაამთავრა მ.ი. კალინინის სახელობის ბლაგოვეშჩენსკის პედაგოგიური ინსტიტუტი . 1933 წლიდან ეწეოდა ლიტერატურულ მოღვაწეობას, ხოლო 1936 წელს დაამთავრა ა. გერცენის სახელობის რუსეთის სახელმწიფო პედაგოგიური უნივერსიტეტის ასპირანტურა. იმავე წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია და დაინიშნა რუსეთის სახელმწიფო პედაგოგიურ ინსტიტუტში რუსული ლიტერატურის განყოფილების გამგედ, სადაც მუშაობდა 1941 წლამდე . ომის დროს მსახურობდა წითელ არმიაში, იყო ჯარის და ფრონტის გაზეთის კორესპონდენტი, მაიორი . 1946-1950 წლებში მუშაობდა ვ. მოლოტოვის სახელობის რუსეთის როსტოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტში დოცენტად.
1969 წლის ივლისში მან ხელი მოაწერა " თერთმეტის წერილს " ჟურნალ Ogonyok- ში სათაურით "რის წინააღმდეგ გამოდის "ნოვი მირი"? »
ზაკრუტკინი გარდაიცვალა 1984 წლის 9 ოქტომბერს. დაკრძალულია დონზე, სოფელ კოჩეტოვსკოიში , თავისი საცხოვრებელი სახლის ეზოში (დღეს იქ ფუნქციონირებს მუზეუმი )
ზაკრუტკინი და მიხაილ შოლოხოვი
ვიტალი ზაკრუტკინს მეგობრული ურთიერთობა ჰქონდა ცნობილ მწერალ მიხაილ შოლოხოვთან . 1960 წელს მიხაილ შოლოხოვმა წარწერა გააკეთა ზაკრუტკინისთვის ნაჩუქარ საკუთარი რომანის ყდაზე:"ჩემს ერთ-ერთ უახლოეს ომსა და მწერლობაში — ვიტალი ზაკრუტკინს, რომელიც ძლიერ მიყვარს, როგორც კაცი, და რომლისაც ისევე მტკიცედ მწამს...“ [1] [2] .
1935 წელს, როგორც ა. გერცენის სახელობის რუსეთის სახელმწიფო პედაგოგიური უნივერსიტეტის მაგისტრატურის სტუდენტი ზაკრუტკინი ჩავიდა ქალაქ სერაფიმოვიჩში (ყოფილი სოფელი უსტ-მედვედიცკაია) მშობლების მოსანახულებლად, სადაც შეხვდა „რკინის ნაკადის“ ავტორს, მწერალ ა . სერაფიმოვიჩს. [2] სერაფიმოვიჩმა ვიტალი ზაკრუტკინს სთხოვა წასულიყო სოფელ ვიოშენსკაიაში, რათა მიხაილ შოლოხოვისთვის წერილი გადაეცა. ამგვარად, მან მ. შოლოხოვი პირველად ვიოშენსკაიაში მოინახულა. სამ საათნახევარი, რომელიც მიხეილ შოლოხოვის სახლში გაატარა, ზაკრუტკინს „მოკლე გაელვებად“ მოეჩვენა [3] .
ვიტალი ზაკრუტკინმა არაერთი სტატია მიუძღვნა მ. შოლოხოვის ცხოვრებასა და მოღვაწეობას, მათ შორის: „ზღვებისა და მიწების გვერდის ავლით...“ (ჩვენი შოლოხოვი: კრ. დონის როსტოვი., 1975); "ნათელი სიკეთე" (წყნარი დონი: გაკვეთილები რომანიდან: კრ. დონის როსტოვი., 1979); „შოლოხოვის სამყარო“ (ძლევამოსილი ნიჭი: კრ. მ., 1981; „ჩვენი შოლოხოვი“ (დონის მიწის ხალხი: კრ. დონის როსტოვი., 1983) და სხვა [2] .
1965 წელს გამოვიდა ვიტალი ზაკრუტკინის წიგნი „ლურჯი ფერი: გვერდები მიხაილ შოლოხოვის შესახებ“, სადაც ავტორი საუბრობს დიდ მწერალთან შეხვედრებზე და იმაზე, თუ რა გავლენა მოახდინა მიხეილ შოლოხოვმა მის სამწერლო მოღვაწეობაზე. [2]
Ჯილდოები
პრემიები
ოჯახი
ვიტალი ზაკრუტკინის ოჯახი 6 კაცისგან შედგებოდა 🖤.
მამა და დედა იყვნენ მასწავლებლები, უძრვებოდნენ საკუთარ მეურნეობას.
სქოლიო
