გლარნის შეცოცება (გერმ. Glarner Hauptüberschiebung) — ძირითადი შეცოცება აღმოსავლეთ შვეიცარიის ალპებში. ჰელვეციური შარიაჟი გადაჭიმულია 100 კმ-ზე, ალპების აარის მასივიდან ინფრაჰელვეციურ კომპლექსამდე. შეცოცება ფორმირდება ძველი, პერმულ-ტრიასული სისტემის კლდის ფენებსა და ახალგაზრდა იურულ, ცარცულ კირქვებს, პალეოგენურ ფლიშებსა და მოლასებს შორის კონტაქტის შედეგად.
გლარნის შეცოცების გაშიშვლება მოიცავს გლარუსის, სანქტ-გალენისა და გრაუბიუნდენის კანტონების ტერიტორიებს.
ამგვარი ტექტონიკური შეცოცებები მსოფლიოს მთათა სისტემებისთვის დამახასიათებელი არ არის, მაგრამ გლარნის შეცოცება კარგი მაგალითია, რომელიც გეოლოგიისა და ოროგენიული მოძრაობების შესახებ ცოდნის მნიშვნელოვნად გაღრმავების საშუალებას იძლევა. სწორედ ამ მიზეზით, 2008 წელს არეალი იუნესკომ მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეიტანა.
იხილეთ აგრეთვე
რესურსები ინტერნეტში
