PROFILPELAJAR.COM

Pawiyatan (Carakan: ꦥꦮꦶꦪꦠꦤ꧀, Pégon: ڤاويياتان), uga sinebut pamulangan utawa sekolah minangka babadan panggulawenthah lan gedhong kang dirancang kanggo nyadhiyakaké ruwang sinau lan kubengan sinau kanggo mulang para siswa miturut arahan guru. Nagara umumé duwé sistem panggulawenthah formal, kang kala-kala wajib.^[2] Ing sistem iki, siswa maju liwat saombyokan pawiyatan kang bisa diwangun lan dioperasèkaké déning babadan paprèntah lan swasta. Aran-aran pawiyatan iki béda-béda miturut nagara (dirembug ing pérangan tetembungan wewengkonan ing ngisor iki), nanging umumé nyakup pawiyatan dhasar kanggo bocah cilik lan pawiyatan madya kanggo remaja kang wis ngrampungaké panggulawenthah dhasar. Babadan panggon panggulawenthah inggil diwulangaké lumrahé diarani kolésé ucawiyata utawa ucawiyata.

Saliyané pawiyatan inti iki, siswa ing nagara tartamtu uga bisa mlebu pawiyatan sadurungé lan sawisé panggulawenthah dhasar (elementary ing AS) lan madya (middle school ing AS).^[3] TK utawa prapawiyatan nyadhiyakaké sawetara pawiyatan kanggo bocah-bocah kang isih cilik banget (lumrahé umur 3–5). Ucawiyata, pawiyatan kajuron, kolésé, utawa seminari bisa uga kasadhiya sawisé pawiyatan madya. Pawiyatan bisa kusus kanggo siji bendheng tartamtu, kayata pawiyatan ékonomi utawa tari. Pawiyatan alternatif bisa uga nyadhiyakaké kurikulum lan paricara tantradhisional.

Pawiyatan tanpaprèntah, uga dikenal minangka pawiyatan swasta,^[4] bisa uga dibutuhaké nalika paprèntah ora nyadhiyakaké kabutuhan panggulawenthah kang nyukupi utawa tartamtu. Pawiyatan swasta liyané uga bisa asipat kagaman, kayata pawiyatan Kristen, gurukula (pawiyatan Hindu), madrasa (pawiyatan Islam), hawza (pawiyatan Islam Syiah), yeshiva (pawiyatan Yahudi), lan liya-liyané; utawa pawiyatan kang nduwéni jejeg panggulawenthah kang luwih dhuwur utawa ngupaya kanggo nuwuhaké prèstasi pribadi liyané. Pawiyatan kanggo wong diwasa nyakup babadan gladhèn pasaharyan, panggulawenthah lan gladhèn militèr, lan pawiyatan bisnis.

Rujukan

↑ Kuhlmann, Stefan (27 Januari 2017). Research Handbook on Innovation Governance for Emerging Economies: Towards Better Models. Cheltehnham, UK: Edward Elgar. ISBN 978-1-78347-191-1. OCLC 971520924.
↑ Roser, Max; Ortiz-Ospina, Esteban (2019). "Primary and Secondary Education". Our World in Data. Diarsip saka asliné ing 18 Mei 2023. Dibukak ing 24 Oktober 2019. {{cite journal}}: Check date values in: |archive-date= (pitulung)
↑ "Understanding the American Education System". www.studyusa.com. Diarsip saka asliné ing 9 November 2022. Dibukak ing 9-11-2022. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (pitulung)
↑ "Indo American Public School (IAPS) | Best School in Udaipur". Diarsip saka sing asli ing 25 Februari 2019. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (pitulung)

Sumber

Cithakan:Free-content attribution

Pranala njaba

Weruhi luwih akèh bab Pawiyatan ing proyèk saduluré Wikipédia
	Andharan saka Wikibausastra
	Médhia saka Commons
	Warta saka Wikinews
	Cuplikan saka Wikiquote
	Tèks saka Wikisource
	Buku tèks saka Wikibooks
	Matèri sinau saka Wikiversity

Cithakan:Sekolah

[1] Kuhlmann, Stefan (27 Januari 2017). Research Handbook on Innovation Governance for Emerging Economies: Towards Better Models. Cheltehnham, UK: Edward Elgar. ISBN 978-1-78347-191-1. OCLC 971520924.

[2] Roser, Max; Ortiz-Ospina, Esteban (2019). "Primary and Secondary Education". Our World in Data. Diarsip saka asliné ing 18 Mei 2023. Dibukak ing 24 Oktober 2019. {{cite journal}}: Check date values in: |archive-date= (pitulung)

[3] "Understanding the American Education System". www.studyusa.com. Diarsip saka asliné ing 9 November 2022. Dibukak ing 9-11-2022. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (pitulung)

[4] "Indo American Public School (IAPS) | Best School in Udaipur". Diarsip saka sing asli ing 25 Februari 2019. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (pitulung)

[1]

[2]

[3]

[4]