Pala salah siji rempah kang asli Indonésia.[1] Asale saka pulau Banda lan Maluku.[1] Tuwuhan pala banjur nyebar tekan pulau Jawa. Nalika Marcopolo nglakoni laku menyang Tiongkok, dhèwèké mampir ing tanah Jawa wiwit taun 1271 nganti 1295.[1] Wiwit iku tuwuhan pala nyebar nganti Sumatra.[1]
Indonésia dadi nagara kang ngasilaké pala akèhé 74 % saka kebutuhan pala sadonya.[2]
Nalika jaman penjajahan Walanda, tuwuhan pala disebar ing pelosok laladan ing Indonésia.[2] Mula pala duwé jeneng kang béda-béda ing saben laladan, kaya ta: falo (Nias), palo (Minangkabau), pahalo (Lampung), pala (Sunda), paala bibinek (Madura), kalapelane (Seram), parang (Minahasa), lan gosoka (Halmahera, Tidore, lan Ternate).[2]
Pala duwé akèh mupangat kanggo keséhatan. Ing dosis cendhak, pala bisa minangka obat weteng kembung, ngundhakake nepsu mangan, obat diare, muntah, lan kanggo obat weteng mules.[3]
