Normandí eða Norðmandí[1] (normannska: Normaundie;franska: Normandie; enska Normandy) skiptist í dag í héraðið Normandí sem tilheyrir Frakklandi og Ermarsundseyjar (Þær skiptast í tvö umdæmi: Guernsey og Jersey. Bæði umdæmin eru breskar krúnunýlendur þótt hvorugt þeirra sé hluti af Bretlandi).
Íbúar Normandí heita Norðmandingar eða Normannar. Í Gerplu eftir Halldór Laxness segir svo í upphafi 28. kafla: Normandíbúar, þeir er vér köllum rúðubændur.
Saga
Áður var Normandí sjálfstætt hertogadæmi sem náði yfir ósa Signu frá Pays de Caux að Cotentin-skaganum. Ermarsundseyjar voru hluti af hertogadæminu og fylgdu titlinum (sem Bretadrottning ber nú sem hertoginn af Normandí) þótt normannska meginlandið væri innlimað í Frakkland. Upphaflega stofnaði Karl einfaldi Frankakonungur lénið sem lausnargjald handa víkingnumGöngu-Hrólfi og mönnum hans sem herjuðu á Franka árið 911. Nafnið Normandí er dregið af því að þar settist að norrænt fólk.
Vilhjálmur sigursæli réðst inn í England frá Normandí árið 1066, lagði það undir sig eftir orrustuna við Hastings og gerðist þar konungur. Áhrif Normanna á England urðu mikil. Þeir reistu kirkjur og kastala (sá frægasti er án efa Lundúnaturn) og tungumál þeirra blandaðist tungu heimamanna. Englendingar tóku upp normönnsk mannanöfn eins og Williame sem varð að William. Á svipuðum tíma lögðu Normannar undir sig Suður-Ítalíu og önnur landsvæði.
Norræn áhrif eru víða í Normandí. Þar er að finna hundruðir örnefna af norrænum uppruna og margir Normannar bera ættarnöfn sem eiga uppruna sinn að rekja til norrænna nafna.
Tungumál Normanna, normannska, er rómanskt mál með norrænum tökuorðum. Roman de Rou (Saga Hrólfs) er eitt höfuðrita normannskar bókmenntaarfleiðar. Hana skrifaði sagnaritarinn Wace í byrjun 12. aldar. Frægustu frönskumælandi rithöfundar Normandí eru Barbey D'Aurevilly, Gustave Flaubert og Guy de Maupassant.
Þjóðaríþrótt Normanna er Choule Crosse sem er ekki ósvipuð knattleik þeim er Íslendingar léku til forna.