Retoriko esas fako qua studias e sistemigas l'uzo di la linguo kun skopi persuadiva od estetikala, qui havas kom skopo finala la komuniko.[1] Ol existas en multa branchi di la konoco, exemple docado, politikala cienco, yuro-cienco, ed altri.
La retoriko originis en l'Antiqua Grekia, ube ol developesis kom tekniko por expresar su sat efikive por persuadar l'audanto. Ol esis un ek la tri originala "liberal arti" - la du altra esas dialektiko e gramatiko - en westala kulturo. En la Latina, ca tekniko konocesas kom ars bene dicendi, l'"arto pri parolar bone".
Dum l'antiqua e mezepokal tempi, retoriko e dialektiko egardesis kun skopo persuadema. La retoriko-konceptajo developesis kelkafoye dum sua 2500a-yara historio. Nun, retoriko ordinare deskriptesas kom persuad-arto per linguo. Tamen, la termini "retoriko" e "sofistiko" povas uzesar nun en senco pejorativa o repulsiva, kande ulu volas denigrar certena rezoni, dicante ke li esas trompi qui semblas esar veraji.
