Lè li te timoun, li te frekante mize, sitou sa ki nan Brooklyn. Li te etidye atizay nan School of Visual Arts, nan New York. Li rankontre Dore Ashton, Mel Bochner, Salvatore Scarpitta, Mark Rothko. An 1969, li te dekouvri fanmi Mark Rothko a. Li enterese nan atizay estati. Li te antre nan mouvman Rivolta Femminile, ki te fonde an 1970 pa Carla Lonzi, Carla Accardi ak Elvira Banotti[1]. An 1974, li te pibliye Towards New Expression, ak Rivolta Femminile. Nan travay sa a Suzanne Santoro eksplore rido estati klasik yo epi li ofri reprezantasyon sèks fi a[2]. Travay ki te pibliye a, Carla Lonzi eksprime malèz li[3]. An 1976, Institute of Contemporary Arts nan London te sansi travay li pandan egzibisyon Artist's Books[4].
An 1984, Suzanne Santoro te jwenn yon diplòm kòm yon terapis atizay. Li deside travay ak timoun ki soud oswa otis. Soti nan 1985 rive 2009, li te responsab pou atelye grafik nan Istituto di Ortofonologia nan lavil Wòm[5].
An 2013, Suzanne Santoro te konfye achiv pèsonèl li yo ansanm ak sa ki gen rapò ak Coopérativa Beato Angelico bay Archivia (Archivi, Bibloteche, Centri di Documentazione delle Donne), ki chita nan La Casa Internazionale delle Donne, nan Wòm [6].
↑(en) « Wòm Prim: Atizay = aktivis: Suzanne Santoro, feminis ak atizay avan-garde nan ane 1970 Wòm », Papers of the British School at Rome, vol. 90, , p. 366–367 (ISSN0068-2462 ak 2045-239X, DOI10.1017/S0068246222000198)
↑(en) « Suzanne Santoro's Towards new expression: An Interference in Carla Lonzi's Theory of Sexuality and Aesthetics », Palinsesti - Jounal Entènèt Atizay Italyen contemporain, (ISSN2279-7882)