O voo 5 de Northwest Airlines era un servido dende o aeroporto de Miami ata o aeroporto de Minneapolis/Saint Paul que o día 4 de xaneiro de 1990 sufriu a perda do motor número 3 (o de estribor) a 35 000 pés (11 000 m) sobre Madison, Florida.[1]
O Boeing 727-251, operado por Northwest Airlines, engalou de Miami ás 08:15 EST da mañá do 4 de xaneiro de 1990. Sobre unha hora despois, ao redor das 09:10 EST, os pilotos informaron ter escoitado un forte golpe na parte traseira do avión.[1] O avión de 14 anos continuou voando normalmente e a tripulación, sen saber que un motor caera,[2] realizando con seguridade unha aterraxe de emerxencia case 50 minutos máis tarde no aeroporto de Tampa ás 09:58 EST.[3] O motor, un Pratt & Whitney JT8D-15, foi atopado un día despois nun campo preto de Madison, Florida.[3]
Despois da aterraxe, os equipos de inspección atoparon que faltaba o selo externo do baño dianteiro que probablemente se instalara incorrectamente, causando unha fuga cando o avión estaba presurizado. O selo ausente provocou que o motor 3 inxerise anacos conxelados do fluído do baño, danando así as láminas do compresor.[4] Tras o fallo o motor separouse do avión, como estaba deseñado.[1]
A Xunta Nacional de Seguridade no Transporte (NTSB) determinou que a causa probable do incidente foi "o fallo do persoal da compañía para prestar o servizo axeitado ao baño dianteiro do avión".[4]
Notas
