A unidade Zip foi un disco magnético, desenvolvido por Iomega en 1994. Orixinalmente tiña unha capacidade de 100 MB, pero versións posteriores chegaron a 250 MB e 750 MB, moito maior cós disquetes da época, o que fixo que fose amplamente utilizado por pequenas e medianas empresas e polo seu tamaño, semellante ao dun disquete, moi útiles para transportar datos dun equipo a outro, pero case non se introduciu entre os usuarios particulares, polo seu relativamente elevado prezo. A partir de 1999 as vendas de unidades Zip sufriron unha diminución constante.