Os tesmótetas foron uns maxistrados da Antiga Grecia. En Atenas era unha maxistratura colexiada de seis membros. Reuníanse no Tesmoteteo^[1].

As atribucións dos tesmótetas de Atenas son descritas por Aristóteles:^[2]

• Incoación das acusacións de ilegalidade (grafaí paranomoi) e de alta traizón (eisangelía)^[3] e a súa presentación ante a Ekklesía (Asemblea do pobo).
• Establecemento do número de xurados e dos tribunais necesarios.
• Convocatoria e presidencia de tribunais.
• Inscrición das audiencias preliminares que lles remitían os maxistrados no calendario dos tribunais^[4][5].
• Instrución das accións de corrupción suborno interpostas a iniciativa de calquera cidadán. Tamén as acusacións de sicofantía, usurpación de cidadanía, firma falsa en citacións, inscricións falsas ou indebidas, ou de non inscrición.
• Vista dos casos de adulterio.
• Instrución das accións interpostas contra os xefes e presidentes dos prítanes.
• Presidencia dos xuízos sobre a rendición de contas dos maxistrados e estrategos.
• Instrución de procesos públicos incoados pola comisión dos interventores (éut^hynoi)^[6].

• Remisión aos tribunais das penas ditadas pola Bulé (Consello dos Cincocentos)^[7].

O colexio dos tesmótetas exercía as súas funcións no tribunal chamado Heliea^[8].

Decidían se o día debía ser dedicado a asuntos privados menores, con xurados de 201 cidadáns, ou máis importantes con 401 xurados, ou ás accións públicas con polo menos 501 xurados[5]. O secretario dos tesmótetas elixía por sorteo ao décimo tribunal composto por representantes das dez tribos atenienses.  Os outros nove tribunais asignábanos os nove arcontes^[9].

• Hansen, Herman Hansen (1993). La démocratie athénienne à l'époque de Démosthene (en francés). París: Belles Letres. ISBN 978-2-84734-581-0.