Saturno I / Juno V / Saturno C-1
Función	Lanzador espacial pesado
país de orixe	Estados Unidos[1]
Tamaño
altura	55,0 m[1]
diámetro	6,52 m[1]
masa	509.660 kg[1]
Etapas	3[1]
Carga LEO
masa	9000 kg[1]
Carga Traxectoria transluar
masa	2200 kg[1]
foguetes derivados
Familia	Saturno
Lanzamento históricos
Estado	Retirado[1]
Sitios	Cabo Cañaveral[1][2][3]
Total de lanzamentos	10[1][2][3]
Voo inaugural	27 de outubro de 1961[1][2][3]
Último voo	30 de xullo de 1965[1][2][3]
Primeira etapa – Saturno I[1]
altura	24,48 m[1]
diámetro	6,52 m[1]
masa baleiro	45.267 kg[1]
masa cheo	432.681 kg[1]
impulsado por	8 H-1[1]
potencia máxima	7582,1 kN[1]
Impulso específico	255 s[1]
propelente	Osíxeno líquido e queroseno[1]
Segunda etapa – Saturno IV[1]
altura	12,19 m[1]
diámetro	5,49 m[1]
masa baleiro	5217 kg[1]
masa cheo	50.576 kg[1]
impulsado por	6 RL-10[1]
potencia máxima	400,346 kN[1]
Impulso específico	410 s[1]
propelente	Osíxeno líquido e hidróxeno líquido[1]
Terceira etapa – Centaur C[1]
altura	9,14 m[1]
diámetro	3,05 m[1]
masa baleiro	1996 kg[1]
masa cheo	15.600 kg[1]
impulsado por	2 RL-10A-1[1]
potencia máxima	133,448 kN[1]
Impulso específico	425 s[1]
propelente	Osíxeno líquido e hidróxeno líquido[1]
[ editar datos en Wikidata ]

Saturno I (denominado no seu momento tamén Juno V e Saturno C-1) foi o nome dun foguete dos Estados Unidos que deu comezo á familia de foguetes Saturno e que culminuou no Saturno V. Foi o maior foguete dos Estados Unidos ata aquel momento.^[1][2][3]

O Saturno I foi deseñado polo equipo de Wernher von Braun e consistía nun conxunto de oito tanques procedentes de foguetes Redstone rodeando un tanque dun Jupiter C e propulsado por oito motores H-1. O deseño en conxunto de tanques foi alcumado humoristicamente como Cluster's Last Stand (xogo de palabras con Custer's Last Stand, como se denomina ás veces á batalla de Little Bighorn). O foguete foi ideado inicialmente para levar a cabo os primeiros voos circumluares do proxecto Apollo, pero foi desenvolvido tan de xeito temperán que non había naves tripuladas dispoñibles para ser usadas nel.^[1][2][3]

Os foguetes Saturno I clasifícanse en dous grupos:^[1][2][3]

• Os do Bloque I non levaban segundas e terceiras etapas funcionais, senón maquetas recheas con auga e lastre e fixeron voos suborbitais.
• Os do Bloque II usaron segundas e terceiras etapas funcionais e foron lanzados en traxectorias orbitais.

O foguete fixo dez lanzamentos, a maior parte de proba. Varios refinamentos e melloras posteriores diron lugar ao Saturno IB.^[1][2][3]

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Saturno I

• Saturno IB
• Saturno V