STS-41-G foi unha misión do transbordador espacial Challenger, lanzada o 5 de outubro de 1984 desde a rampla 39A do Centro de Lanzamento de Cabo Cañaveral.[2][3][5][6]
Características
STS-41-G, con sete astronautas a bordo (Robert L. Crippen, comandante, Jon McBride, piloto, e os especialistas Kathryn D. Sullivan, Sally K. Ride, David C. Leestma, Marc Garneau e Paul Scully-Power) foi lanzada para poñer en órbita o satélite ERBS e para facer diversos experimentos de observación terrestre de alta resolución. Foi o primeiro voo espacial en incluír dúas mulleres e o primeiro no que se usou os ORS (Orbital Refueling System) de reaprovisionamento de propelente en órbita.[3][5][6][7]
O transbordador regresou a terra no Centro Espacial Kennedy o 13 de outubro de 1984.[3][5][6][7]
Notas
- ↑ N2YO (2011). Real Time Satellite Tracking, ed. "STS 41G" (en inglés). Consultado o 29 de xaneiro de 2018.
- ↑ 2,0 2,1 "Note verbale dated 13 February 1985 from the Permanent Representative of the United States of America to the United Nations addressed to the Secretary-General" (PDF) (85-05817). 26 de febreiro de 1985: 2. Consultado o 29 de xaneiro de 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 NASA (21 de marzo de 2017). "STS 41G" (en inglés). Consultado o 29 de xaneiro de 2018.
- ↑ Claude Lafleur (2010). "STS 41-G" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 20 de decembro de 2012. Consultado o 29 de xaneiro de 2018.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Gunter Dirk Krebs (2016). Gunter's Space Page, ed. "Shuttle" (en inglés). Consultado o 29 de xaneiro de 2018.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 Mark Wade (2011). "STS-41-G" (en inglés). Consultado o 29 de xaneiro de 2018.
- ↑ 7,0 7,1 NASA (18 de febreiro de 2010). "STS-41G" (en inglés). Consultado o 22 de novembro de 2021.
Véxase tamén
Outros artigos
