STS-41-C foi unha misión do transbordador espacial Challenger lanzada o 6 de abril de 1984 desde a rampla 39A do Centro de Lanzamento de Cabo Cañaveral.[2][3][5][6]
Características
STS-41-C, con cinco astronautas a bordo (Robert Crippen, Francis Scobee, Terry Hart, George Nelson e James van Hoften), foi lanzada para poñer en órbita o satélite LDEF, repleto de experimentos e que sería recuperado nunha misión posterior, e para reparar o satélite Solar Maximum Mission, adicado á observación solar e que se convirteu no primeiro satélite en ser reparado en órbita.[3][5][6][7]
O transbordador regresou a terra no Centro Espacial Kennedy o 13 de abril de 1984.[3][5][6][7]
Notas
- ↑ N2YO (2011). Real Time Satellite Tracking, ed. "STS 41C" (en inglés). Consultado o 29 de xaneiro de 2018.
- ↑ 2,0 2,1 "Note by the Secretariat" (PDF) (84-17200). 13 de xullo de 1984: 4. Consultado o 29 de xaneiro de 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 NASA (21 de marzo de 2017). "STS 41C" (en inglés). Consultado o 29 de xaneiro de 2018.
- ↑ Claude Lafleur (2010). "STS 41-C" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 20 de decembro de 2012. Consultado o 29 de xaneiro de 2018.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Gunter Dirk Krebs (2016). Gunter's Space Page, ed. "Shuttle" (en inglés). Consultado o 29 de xaneiro de 2018.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 Mark Wade (2011). "STS-41-C" (en inglés). Consultado o 29 de xaneiro de 2018.
- ↑ 7,0 7,1 NASA (18 de febreiro de 2010). "STS-41C" (en inglés). Consultado o 22 de novembro de 2021.
Véxase tamén
Outros artigos
.jpg)
