O selo ou rosa de Lutero é un símbolo amplamente recoñecido do luteranismo mundial, deseñado polo propio Martiño Lutero durante a súa estancia na fortaleza de Coburgo, mentres se estaba a desenvolver a Dieta de Augsburgo (1530).
Historia
Lutero escribiu unha detallada descrición e interpretación deste selo para que o seu amigo Lazarus Spengler deseñase un bosquexo preliminar para el. Lutero viuno como un compendio ou expresión da súa teoloxía e fe, usouno dende entón para selar a súa correspondencia.
O primeiro que amosa o meu escudo é unha cruz negra dentro dun corazón, porque me lembra que a fe en Cristo crucificado nos salva. "Porque co corazón o home cre para a saúde".
Agora ben, aínda que a cruz é negra, mortifica e pretende causar dor, non cambia, porén, a cor do corazón, non destrúe a natureza, é dicir, non mata, senón que segue vivo.
"Porque os xustos vivirán pola fe", pola fe no Salvador.
Pero este corazón aparece fixado no centro dunha rosa branca, para mostrar que a fe produce alegría, consolo e paz. A rosa é branca, non vermella, porque o branco é a cor ideal para todos os anxos e espíritos.
Esta rosa, ademais, está fixada sobre un fondo azul celeste para indicar que tal gozo da fe no espírito é só un sinal e principio da alegría celestial por vir, como se ten e anticipa pola esperanza, aínda que aínda non se revela. E arredor dese fondo hai un anel de ouro, para indicar que tal felicidade no ceo non ten fin. E é máis precioso que todas as alegrías e tesouros, xa que o ouro é o mellor e máis precioso metal.
Cristo, o noso amado Señor, daranos graza para a vida eterna.
Amén.
Martiño Lutero
Esta carta de Lutero a Lazarus Spengler, datada o 8 de xullo de 1530, aparece en diversas fontes, como a edición de Weimar das súas obras (Briefe Vol. 5: 444f) ou a edición inglesa Luther's Works: American Edition, vol. . 49: 356-359.
Lutero tamén informou a Filipe Melanchthon o 15 de setembro de 1530 de que o elector o visitara persoalmente na fortaleza de Coburgo e lle dera un anel con selo, probabelmente con esta nova Rosa de Lutero.
Algunhas igrexas de rito bizantino, como a ucraína, seguen a usar o selo.[1]
Polémica
Selo de Lutero
Porén, algúns autores trataron de relacionar a rosa de Lutero cos rosacruces (por exemplo, na revista esotérica Regnabit, xaneiro de 1925, o artigo de Charbonneau-Lassay, "On the Emblematic Rose of Martin Luther") que Lutero descoñecía completamente o simbolismo oculto asociado á rosa e á cruz, historicamente o rosacrucismo aparece só no século XVII.
