Romances galegos é unha obra de poesía de Eduardo Blanco Amor publicada en Buenos Aires (Arxentina) pola editorial Céltiga en 1928 ^[1]. Foi reeditada pola Editorial Galaxia en 1980 en Poemas galegos.^[2]

Está composto por poemas escritos entre 1921 e 1928. No momento da súa publicación estaba xa establecido na Arxentina, pero en contacto con autores da xeración de vangarda da literatura galega e con autores da xeración do 27 da literatura castelá^[3].

A primeira parte do poemario, Os nocturnos, está composta por romances máis baseados na literatura popular. A segunda sección, Témporas, está máis influída polo modernismo, o hilozoísmo de Amado Carballo e o léxico vangardista. Na terceira parte, Nocturnos, usa no poema "Orballo" o recurso vangardista da escaleira, xa usado por autores como Vicente Risco, Manuel Antonio ou Eugenio Montes. O título da cuarta parte, Toda humilde beleza, fai mención a un poema de Noriega Varela, e está adicada a Amado Carballo.

Este libro deu pé á amizade entre Blanco Amor e García Lorca, logo de que Enrique Díez Canedo os puxese en contacto e intercambiasen esta obra co Romancero gitano, publicado en 1927 e con certas características similares.

Segundo o Diccionario da literatura galega:^[4]

"O eixo temático dominante é o amor, habitualmente non correspondido, cunha importante presencia de símbolos homoeróticos. Relevo, pois, do intimismo sentimental, unido á visión sensitiva, impresionista, que transforma a realidade nun estilizado e ó tempo plástico cadro de imaxes, por veces cun vangardista aceno lúdico na liña de Amado Carballo. A natureza funciona asimesmo como correlato escénico nas características "estampas" cercana ó creacionismo e por veces ó ultraísmo."

• Imaxe da portada