Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde febreiro de 2016.)

Raj Británico

British Raj (en)
Bandeira Brasón
Himno	God Save the King (1858-1947)
Localización
22°32′28″N 88°20′16″L / 22.5411, 88.3378
Capital	Calcuta (1858–1911) Nova Deli (1911–1947)
Poboación
Lingua oficial	lingua inglesa
Relixión	Hinduísmo, Islam, Sikhismo, budismo e cristianismo
Xeografía
Parte de	British India (en) Imperio Británico
Superficie	4.917.273 km²
Datos históricos
Precedido por	Governo da Companhia Britânica das Índias Orientais na Índia (pt) , Emirado do Afeganistão (pt) , Jaitpur State (en) , Kolathunadu (en) e Trankebar (en)
Creación	1858
Disolución	15 de agosto de 1947
Sucedido por	Dominio da India, Domínio do Paquistão (pt) , Birmânia Britânica (pt) e India
Organización política
Forma de goberno	monarquía constitucional
Órgano lexislativo	Central Legislative Assembly (en) ,
Moeda	rupia india

O termo Raj, literalmente Dominio en lingua hindi,^[1] refírese á administración colonial que exercía o Imperio Británico na rexión do Indostán, é dicir o que hoxe é India, Paquistán e Bangladesh, así como na illa de Sri Lanka e outras menores no océano Índico. A partir do ano 1886 o Raj tamén incluíu Birmania, que permaneceu baixo esta administración unificada ata 1937 . Esta administración iniciouse en 1858, cando o goberno desta rexión foi transferido pola Compañía Británica das Indias Orientais á Coroa^[2], ata 1947, cando dividiuse a rexión en dous países, India e Paquistán, ós cales outorgóuselles a independencia.

En maio de 1857, soldados do exército británico coñecidos como sipaio, os cales proviñan principalmente de unidades musulmás de Bengala. Estes amotináronse na gornición de Meerut, a 80 km ó noroeste de Delhi. Os amotinados marcharon contra Delhi a ofrecer os seus servizos ó emperador mogol e pouco despois na maior parte do norte e centro da India estalou a inrresurrección que durou un ano.

O motín representou o estoupido dun resentimento cada vez máis forte da poboación india contra o goberno británico. Antes da rebelión, os británicos lograron apagar numerosas revoltas menores ou tribais ou aceptaron outorgar certas concesións nalgunhas disputas. Porén dos acontecementos, -un marcado por unha tendencia e outro un feito illado-, a rebelión comezou en 1857.

A rebelión envolveu a maior parte do norte da India, incluíndo Oudh e varios estados que pasaron da rexencia Maratha á Compañía. Os británicos tomados por sorpresa quedaron aterrorizados e paralizados e sen reemprazos para as baixas no seu exército. A Guerra Civil provocou o caos onde cada comunidade sufriu humillacións e triunfos en batalla, se ben foron finalmente os británicos quen obtiveron a vitoria. O derradeiro continxente sipaio en renderse foi o de Gwalior (Madhya Pradesh), un dos principais focos da rebelión, o 21 de xuño de 1858. Os derrotados rebeldes fuxiron cara Nepal.

O sur da India, por outra parte, permaneceu fora do conflito a pesar de ser un bastión baixo o poder británico.

A guerra civil foi un elemento determinante de cambio na India. En maio de 1858, os británicos exiliaron ó emperador Bahadur Shah Zafar (1837-1857) a Birmania, liquidando formalmente o Imperio mogol. Ó mesmo tempo aboliuse a Compañía Británica das Indias Orientais e foi substituída pola administración directa da coroa. Os británicos proclamaron que os príncipes, xefes e pobo indio recibirían o mesmo trato baixo as leis británicas e a raíña Vitoria foi proclamada Emperatriz da India. A semente da desconfianza quedou no pobo hindú como herdanza da rebelión de 1857.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Raj Británico

• Imperio Británico
• India
• Paquistán