A provincia de Teherán (en persa: استان تهران Ostān-e Tehrān) é unha das 31 provincias de Irán. Cobre unha área de 18814 quilómetros cadrados e atópase ao norte da meseta central de Irán.
A provincia de Teherán é a provincia máis rica de Irán, contribuíndo aproximadamente ao 29% do PIB do país. Ademais, aloxa aproximadamente o 18% da poboación do país. É ademais a provincia máis industrializada de Irán. O 86,5% da súa poboación reside en áreas urbanas e o 13,5% da súa poboación reside en áreas rurais.
A zona empezou a gañar importancia cando Teherán foi establecida como capital pola dinastía Qajar en 1778. Hoxe, Teherán, conta cunha poboación de 8 millóns de habitante, clasificata entre as 40 áreas metropolitanas máis poboadas do mundo.
Mapa da provincia.
Xeografía
A provincia de Teherán ten sobre 12 millóns de habitantes e é a a rexión máis densamente poboada de Irán. Aproximadamente o 86,5 por cento reside en áreas urbanas e o 13.5 por cento en áreas rurais da provincia.[1]
Os ríos máis grandes desta provincia son Karaj e Jajrood.
Cadeas montañosas como o Alborz atópanse ao norte; Savad Kooh e Firooz Kooh atópanse no nordeste; Lavasanat, Qarah Daq, Shemiranat, Hassan Abad e Namak atópanse ao sur; Bibi Shahr Banoo e Alqadr atópanse no sueste e os altos de Qasr-e-Firoozeh atópanse ao leste da provincia.
O clima da provincia é estábel, posuíndo catro estacións, o inverno é frío e nevarento, o outono e a primavera son suaves e frescos e chuviosos, e o verán é morno e quente e seco. Mais nas montañas o clima é frío e semihúmido durante todo o ano. Os meses máis cálidos do ano son desde mediados de xullo até mediados de setembro cun rango de temperaturas desde os 28 °C (82 °F) a 30 °C (86 °F) e a temperatura dos meses máis fríos é de 1 °C (34 °F) entre xaneiro e febreiro, mais en certas tempadas do inverno pódense chegar a acadar os −20 °C (−4 °F). A cidade de Teherán ten invernos fríos e mornos e veráns cálidos. A pluviosidade anual media é de aproximadamte 200 milímetros, sendo os máximos durante a estación de inverno, principalmente en forma de neve. Resumindo, a provincia é unha zona fría semiárida, cun clima de estepa no sur e un clima alpino no norte.
Historia
Colección aqueménida do Museo Nacional de Irán en Teherán.
A provincia de Teherán conta con varios sitios arqueolóxicos que indican asentamentos que datados hai varios miles de anos. Até hai 300 anos, Rey era a cidade máis importante da provincia. Con todo, a cidade de Teherán emerxeu e converteuse na cidade máis grande e capital de Irán en 1778, e desde entón foi o centro político, cultural e económico de Irán.
Teherán conta con 1500 sitios históricos da importancia cultural rexistrados pola Organización do Patrimonio Cultural de Irán. Os máis antigos destes son os restos de dous sitios do condado de Firuzkuh, datados do 4º milenio a. C.
Divisións
A provincia de Teherán subdivídese en dezaseis condados (shahrestan), listados abaixo coas súas poboacións no 2016:
Condado de Teherán – 8,737,510
Condado de Damavand – 125,480
Condado de Ray – 349,700
Condado de Shemiranat – 47,279
Condado de Varamin – 283,742
Condado de Shahriar – 744,210
Condado de Eslamshahr – 548,620
Condado de Robat Karim – 291,516
Condado de Pakdasht – 350,966
Condado de Firuzkuh – 33,558
Condado de Qods – 316,636
Condado de Malard – 377,292
Condado de Pishva – 86,601
Condado de Baharestan – 536,329
Condado de Pardis - 169,060
Condado de Qarchak – 269,138
As cidades máis grandes da provincia de Teherán son: Andisheh, Baghershahr, Baghestan, Bumehen, Chahardangeh, Damavand, Eslamshahr, Qarchak, Qods, Golestan, Shahriar, Malard, Nasimshahr, Pakdasht, Pardis, Pishva, Robat Karim, Shahriar, Teherán, Varamin e Salehieh.
.JPG)
