Proton K/D-1

Proton K/D-1 / Proton K Blok-D-1 / 8K82K 11S824M
FunciónLanzador espacial de capacidade media e alta.
país de orixeUnión Soviética / Rusia[1]
Tamaño
altura57,0 m[1]
diámetro4,15 m[1]
masa707.810 kg[1]
Etapas4[1]
foguetes derivados
FamiliaProton[1]
Lanzamento históricos
EstadoRetirado[1]
SitiosCosmódromo de Baikonur[2]
Total de lanzamentos10[1][2]
exitosos10[1][2]
Voo inaugural9 de agosto de 1978[1][2]
Último voo1 de decembro de 1989[1][2]
Primeira etapa – 8S810K[1][2][3]
altura21,20 m[3]
diámetro4,15 m[3]
masa baleiro31.100 kg[3]
masa cheo450.510 kg[3]
impulsado por6 RD-253[3]
potencia máxima10.470,16 kN[3]
Impulso específico267 s (a nivel do mar), 316 s (no baleiro)[3]
propelenteTetróxido de nitróxeno e UDMH[3]
Segunda etapa – 8S811K[1][2][4]
altura14,00 m[4]
diámetro4,15 m[4]
masa baleiro11.715 kg[4]
masa cheo167.828 kg[4]
impulsado por4 RD-0210[4]
potencia máxima2399,22 kN[4]
Impulso específico230 s (a nivel do mar), 327 s (no baleiro)[4]
propelenteTetróxido de nitróxeno e UDMH[4]
Terceira etapa – 8S812K[1][2][5]
altura6,50 m[5]
diámetro4,15 m[5]
masa baleiro4185 kg[5]
masa cheo50.747 kg[5]
impulsado por1 RD-0212[5]
potencia máxima630,17 kN[5]
Impulso específico230 s (a nivel do mar), 325 s (no baleiro)[5]
propelenteTetróxido de nitróxeno e UDMH[5]
Cuarta etapa – Block D-1 (11S824M)[1][2][6]
altura5,50 m[6]
diámetro3,70 m[6]
masa baleiro1830 kg[6]
masa cheo14.000 kg[6]
impulsado por1 RD-58M[6]
potencia máxima85,02 kN[6]
Impulso específico352 s (no baleiro)[6]
propelenteOsíxeno líquido e queroseno[6]
[ editar datos en Wikidata ]


Proton K/D-1 é o nome dunha variante do modelo de foguete espacial Proton K, pertencente á familia de foguetes Proton, tamén coñecidos como UR-500. Foi usado para poñer en órbita cargas medias e pesadas e deixou de estar en servizo no ano 1989. A principal diferenza co Proton K é que usaba unha etapa adicional Block D-1 ideada en principio para lanzar cargas en traxectorias luares e planetarias.[1][2]

Características

O Proton K/D-1 foi pensado orixinalmente para lanzar naves a órbitas planetarias, e en particular para enviar sondas non tripuladas cara Marte e Venus. Usouse tamén para enviar observatorios pesados a órbitas terrestres elevadas.[1][2]

O primeiro voo dun Proton K/D-1 tivo lugar o 9 de setembro de 1978 e o último o 1 de decembro de 1989..[1][2]

Historial de lanzamentos

Voo[2] Data[2] Rampla de lanzamento[2] Carga[2] Resultado[2] Notas[2]
1 9 de setembro de 1978 Cosmódromo de Baikonur, rampla 81/23 Venera 11 Éxito. Primeiro voo dun Proton K/D-1.
2 14 de setembro de 1978 Cosmódromo de Baikonur, rampla 81/24 Venera 12 Éxito.
3 30 de outubro de 1981 Cosmódromo de Baikonur, rampla 200/40 Venera 13 Éxito.
4 4 de novembro de 1981 Cosmódromo de Baikonur, rampla 200/39 Venera 14 Éxito.
5 23 de marzo de 1983 Cosmódromo de Baikonur, rampla 200/39 Astron 1 Éxito.
6 2 de xuño de 1983 Cosmódromo de Baikonur, rampla 200/39 Venera 15 Éxito.
7 7 de xuño de 1983 Cosmódromo de Baikonur, rampla 200/40 Venera 16 Éxito.
8 15 de decembro de 1984 Cosmódromo de Baikonur, rampla 200/39 Vega 1 Éxito.
9 21 de decembro de 1984 Cosmódromo de Baikonur, rampla 200/40 Vega 2 Éxito.
10 1 de decembro de 1989 Cosmódromo de Baikonur, rampla 200/40 Granat Éxito. Último voo dun Proton K/D-1.

Notas

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 Mark Wade (2011). "Proton-K/D-1" (en inglés). Consultado o 18 de xullo de 2016. 
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "Proton-K Blok-D-1" (en inglés). Consultado o 18 de xullo de 2016. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Mark Wade (2011). "Proton K-1" (en inglés). Consultado o 18 de xullo de 2016. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Mark Wade (2011). "Proton K-2" (en inglés). Consultado o 18 de xullo de 2016. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 5,8 Mark Wade (2011). "Proton K-3" (en inglés). Consultado o 18 de xullo de 2016. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 Mark Wade (2011). "Proton 11S824M" (en inglés). Consultado o 18 de xullo de 2016. 

Véxase tamén

Outros artigos