Un propulsor é un dispositivo que permite acrecentar a velocidade inicial e, polo tanto, o alcance ou a forza de penetración dun proxectil primitivo (dardo, lanza, azagaia etc.). Adoita estar constituído, polo xeral, por un bastón de lonxitude variábel e no que un dos seus cabos ten un gancho. O propulsor prolonga o brazo humano e multiplica a súa forza. Alcances de 90 ou 100 m están testemuñados.
Historia
O propulsor está testemuñado en Europa desde o Paleolítico Superior, do Solutreano superior até finais do Magdaleniano. Certas partes de propulsores, fabricados de material óseo ou córneo de animais, estaban ricamente decorados e constitúen obras mestras da arte móbil. A partir do Epipaleolítico os propulsores foron sendo substituídos por arcos e frechas.
O propulsor está aínda hoxe moi difundido entre os pobos contemporáneos de cazadores-recolectores, en especial nos do Ártico, entre os aborixes de Australia e de Nova Guinea (xeralizouse o nome de woomera, propio dos eora, cerca de Sidney) ou entre os Amerindios (é coñecido co nome de átlatl en lingua nahuatl).