Perdicinos

Perdicinos
Perdicinae
Rango fósil: mioceno - actualidade
20,43 - 0 Ma [1]

Perdiz (Alectoris rufa)
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Aves
Orde: Galliformes
Familia: Phasianidae
Subfamilia: Perdicinae
Horsfield, 1821
Xéneros
Véxase o texto
Perdiz charrela (Perdix perdix).

A dos perdicinos (Perdicinae) é unha subfamilia de aves da orde dos galiformes e familia dos fasiánidos, que inclúe numerosas especies, como as perdices, os paspallases, francolíns (Francolinus sp.), que se direnencian doutras galiformes entre outras cousas, por non teren esporóns.[2]

Forman nun grupo de aves non migratorias de tamaño de mediano a pequeno, propias do Vello Mundo, distribiuídas por Europa, Asia, África e o Oriente Medio, que se alimentan de sementes e aniñan no solo.

A subfamilia inclúe moitas das aves de caza máis estimadas.[3]

Taxonomía

Descrición

A subfamilia foi descrita en 1821 polo naturalista estadounidense Thomas Horsfield,[4] aínda que algúns autores atribúen a súa descrición a Bonaparte en 1838.[5][6]

Etimoloxía

O nome Perdicinae está formado sobre a raíz Perdic-, do xenitivo do nome do seu xénero tipo, Perdix (do latín perdix, -īcis, 'perdiz', coa adición do sufixo do latín científico -inae, propio dos nomes das subfamilias de animais.

Xéneros

Na actualidade, de acordo coa clasificación do Sistema Integrado de Información Taxonómica, recoñécense dentro da subfamilia os vinte e dous xéneros seguintes:[7]

Subfamilia Perdicinae Horsfield, 1821

1 Cómpre sinalar que na actualidade este xénero está integrado na familia dos odontofóridos, subfamilia dos ptilopaquinos,

Notas

  1. ↑ Subfamily Perdicinae en Fossilworks.
  2. ↑ Johnsgard 1988.
  3. ↑ McGowan 1994, pp. 434–479.
  4. ↑ Perdicinae, Horsfield, 1821 en Wikispecies.
  5. ↑ Subfamily Perdicinae Bonaparte, 1838 no Taxonomicon.
  6. ↑ Perdicinae (Bonaparte, 1838) en Galliformes, no Mikko's Phylogeny Archive.
  7. ↑ Perdicinae no ITIS.

Véxase tamén

Bibliografía

  • McGowan, P. J. K. (1994): "Family Phasianidae (Pheasants and Partridges)". En: del Hoyo, J.; Elliot, A.; Sargatal, J. "New World Vultures to Guineafowl". Handbook of the Birds of the World. 2. Barcelona: Lynx Edicions. ISBN 84-8733-415-6.
  • Johnsgard, P. A. (1999): The Pheasants of the World. 2nd ed. Oxford, UK: Oxford University Press. ISBN 978-1-5609-8839-7.
  • Johnsgard, P. A. (1988): The Quails, Partridges, and Francolins of the World. Oxford, UK: Oxford University Press. ISBN 978-0-1985-7193-3.

Outros artigos

Ligazóns externas