O Partido Nacionalista Bretón (PNB, Strollad Broadel Breizh en bretón)[1] foi un partido político nacionalista fundado en 1911 e disolto en 1914.
Foi fundado por un comité de seis membros; Camille Le Mercier d'Erm, Louis Napoleón Le Roux, Georges Le Rumeur, Edward Gueguen, Émile Masson e Yves Tillenon. Cando foi creado, desenvolveu e publicou un manifesto e propuxo como festa nacional o 29 de setembro, aniversario da coroación de Nominoë e a vitoria en 1364 en Auray por Jean de Monfort sobre o exército francés de Charles de Blois.
En 1932 François Debeauvais e Olier Mordrel crearon o PNB 2. Este partido foi disolto baixo o goberno de Edouard Daladier (outubro de 1939) a causa das súas relacións políticas e financeiras "amigables" coa Alemaña nazi. O PNB pasou entón á clandestinidade. En xullo de 1940 Debeauvais e Mordrel crearon o Comité National Breton.
En decembro de 1940 Mordrel dimite da dirección do CNB e é substituído por Raymond Delaporte, quen permanecerá no posto até finalizar a guerra.Que guerra? Especificar[Cómpre referencia]
Notas
