O artigo 6.2 do Estatuto de Autonomía de Asturias recoñece dita personalidade xurídica da parroquia rural como "como forma tradicional de convivencia e asentamento da poboación asturiana". Así mesmo, o artigo 11 de devandito Estatuto recoñece as competencias do Principado de Asturias en materia de Réxime Local. Dentro da mesma, segundo o artigo 45 da Lei 7/1985, de 2 de abril, Reguladora das Bases do Réxime Local, as Comunidades Autónomas poden ditar leis para regular as entidades de ámbito territorial inferior ao Concello, para a administración descentralizada de núcleos de poboación separados, baixo a súa denominación tradicional.
En virtude do anterior, a Xunta Xeral do Principado de Asturias aprobou a Lei 11/1986, de 20 de novembro, pola que se recoñece a personalidade xurídica da parroquia rural. Devandita lei recolle, entre outros, os aspectos relativos ao procedemento de recoñecemento das parroquias rurais, as súas competencias, o réxime orgánico e funcional das mesmas e os seus recursos.
Recoñecemento
Como condición necesaria para o recoñecemento dunha parroquia rural é precisa a «existencia dun núcleo veciñal definido, separado dos que se integran no concello, no que concorran intereses propios, distintos dos xenerais da entidade municipal, ou o goce comunitario de bens patrimoniais non municipais».
Ademais é necesario que concorra a condición de «rural», posibilidade que non pode ostentar nin a capital do municipio, nin «aqueles grupos de poboación, delimitados ou non a efectos urbanísticos, que formen núcleo compacto de edificacións consolidadas, de características, volumetría e altura tipicamente urbanas e con predominio distinto de sectores produtivos dos da agricultura, gandería e demais que configuren e tipifiquen, sobre a base do cultivo da terra, o hábitat rural.»
As parroquias rurais teñen plena capacidade para a organización da súa comunidade e a xestión e administración dos seus bens, ademais de todas aquelas que o concello ou o Principado lles doen.
Réxime orgánico e funcional
A parroquia réxese por un Presidente e unha Xunta. O Presidente cumpre funcións similares ás dun Alcalde dentro da parroquia e a Xunta as dun pleno municipal. A Xunta estará composta por un número non inferior a dous nin superior ao terzo de concelleiros previstos no municipio do que formen parte, elixidos segundo os resultados das eleccións municipais para ese distrito electoral. O Presidente é elixido de forma directa polos veciños. En ambos os casos, o mandato é de catro anos.