20 francos Galo [1][2]
A/: cabeza de perfil de Marianne cara ña dereita, con barrete frixio e coroa de pólas de carballo Lenda: REPUBLIQUE FRANÇAISE·	R/: galo altivo camiñando cara á esquerda sobre a terra con herba e flores. Valor facial (20 FCS). Data. Lenda: LIBERTE · EGALITE · FRATERNITE·
Período: 3ª República Francesa. Datas: 1899-1914 Desmonetizada: 25 de xuño de 1928. Ceca: Monnaie de Paris (marca de ceca A). Deseño: Jules Clément Chaplain. Tiraxe total: 7.246.529 exemplares. Metal: ouro (900 ‰). Diámetro: 21,00 mm. Peso: 6,45 g. Espesor: 1,25 mm. Canto: epigráfico.

A moeda de 20 francos Galo é unha moeda de ouro co valor facial de 20 francos franceses emitida entre 1899 e 1914 pola Monnaie de Paris, caracterizada por amosar a cabeza de Marianne no anverso e o símbolo nacional francés do galo no reverso.^[1]

O deseñador e gravador de ambas as faces da moeda foi o escultor e medallista francés Jules Clément Chaplain.^[1]

Existen dous tipos desta moeda, caracterizados pola lenda inscrita no seu canto. Nas pezas emitidas entre 1899 e 1906, a lenda é DIEU PROTÈGE LA FRANCE.^[1] Pola súa banda, as cuñadas entre 1907 e 1914 levan a inscrición LIBERTÉ ÉGALITÉ FRATERNITÉ , propia así mesmo dos reversos das moedas de ambos os tipos.^[2]

A tiraxe total das moedas de 20 francos Galo do primeiro tipo foi de 43.034.473 exemplares^[1]. Do segundo tipo emitíronse 74.414.415 pezas.^[2]

O Estado francés levou a cabo, inicialmente en 1921 e posteriormente entre 1951 e 1960, unhas cuñaxes na Monnaie de Paris de novas moedas de 20 francos Galo idénticas ás das datas anteriores e a partir dos seus cuños orixinais, cando as moedas xa estaban desmonetizadas. O obxectivo era reconstituír as reservas de ouro en forma de moedas e influír no prezo do ouro cando se restableceu a súa venda pública despois da primeira guerra mundial, aumentando a oferta.^[3][4]

A operación de 1921 está mal documentada, aínda que parece que só acadou 202.359 unidades. Levouse a cabo cando o franco "xerminal" aínda era oficialmente a unidade de conta do país, pero o ouro e a prata atesouráronse e a cotización do franco fundiuse fronte ao dólar, que chegou a quintuplicar o seu valor anterior a 1914.^[2][3][4]

Pola contra, a recuñaxe iniciada a partir de xuño de 1951 —coñecida como Pinay, polo apelido do político francés— totalizou 37.483.500 unidades de pezas coas datas entre 1907 e 1914. Esta gran cantidade pesou no mercado internacional. En maio de 1952 emitiuse un bono do Estado ao 3 % indexado ao tipo oficial do "napoleón". Estas recuñaxes dos anos 50 consistiron en millóns de moedas destinadas a deprimir o prezo do ouro en caso de que os investidores e os aforradores as comprasen, coa fin de reducir a taxa de endebedamento público.^[2][3][4]

Aínda que se cuñaron cos cuños orixinais, o aspecto das recuñaxes é lixeiramente diferente: ademais de estaren en magníficas condicións de conservación —dado que non circularon—, están cuñadas nun ouro máis avermellado,^[2][4] cunha lei do 900,39 ‰, fronte ao 902,63 ‰, das cuñaxes orixinais.^[3]

• Demougin, J. (2003). Histoire du franc. Editions du Layeur. ISBN 978-2915118094
• Schaal, K. (2021). "La fortune critique d’une monnaie d’or : le coq gaulois de Jules-Clément Chaplain à l’épreuve de la presse (1895-1914)". En Les Cahiers de l’École du Louvre. Nº 16.

• Monnaie de Paris
• Franco francés
• Napoleón (moeda)
• Vreneli