Maria Artini, nada en Milán en 1894 e finada o 2 de agosto de 1951, foi unha enxeñeira italiana, a primeira muller universitaria graduada en enxeñaría eléctrica en Italia, e a segunda muller licenciada da Escola Politécnica de Milán.[1]
Traxectoria
Era a filla de Ettore Artini, director do Museo Cívico de Historia Natural en Milán e profesor de mineraloxía na Escola Politécnica de Milán, onde Maria se matriculou en 1912.
Graduouse en enxeñaría eléctrica cunha nota de 90/100 no ano 1918, converténdose na primeira muller enxeñeira eléctrica en Italia, e unicamente a segunda muller enxeñeira eléctrica da Escola Politécnica (despois de Gaetana Calvi que o fixera en 1913).[1]
Un ano despois da súa graduación Artini comezou a traballar en Edison, unha empresa enerxética con sede en Milán. Alí foi ascendida a cargos directivos e axudou a deseñar e construír a primeira liña eléctrica de alta voltaxe (130 kV) do país, na rexión de Brugherio-Parma.[2] Segundo Edison, "de 1936 a 1946 organizou e dirixiu a oficina de estatística de Edison, máis tarde regresou [como executiva] para ocuparse das liñas eléctricas de alta voltaxe [o novo 200 kW]."[2][3][4]
Para axudar outras mulleres en campos técnicos, en 1948 Artini suxeriu a formación dunha asociación de mulleres profesionais, e mesmo organizou unha serie de reunións cos seus colegas milaneses e turineses.[2][5] A pesar de que morreu antes de que puidera realizarse, a AIDIA (Asociación Italiana de Mulleres Enxeñeiras e Arquitectas) naceu o 26 de xaneiro de 1957, fundada pola enxeñeira Emma Strada (a súa primeira presidenta), Anna E. Armor, Adele Racheli e a arquitecta Vittoria Ilardi. Segundo Marina Francesca Altomare, a asociación continúa hoxe e "conta cun camiño pragado de éxitos, premios e honras". A Artini aínda se lle atribue a súa "idea brillante"[6]de formar a asociación.[7]
Vida persoal
Artini casou con Leonardo Maggi, quen é coñecido por ser un benefactor do Instituto de Cegos de Milán. O museo do Instituto aloxa unha fotografía de Artini na súa colección.[8]
Notas
